Op de radio hoor je veel middle of the road-muziek, de eigenzinnige Johan Derksen haalt muzikanten voor het voetlicht, die juist iets extra's brengen. Gisteren was de vierde aflevering van het boeiende muziekprogramma.
Na Specs Hildebrand, de Volendammer, die de spits afbeet, volgde "The Motions" met hun zanger Tony Bennett. Vorige week was Jan de Hont, de gitarist van o.a. "ZZ en de Maskers", aan de beurt.
Gisterenavond werd om 11 uur 's avonds op RTL7 de special over "The Shoes" uitgezonden.
Denk nu niet, dat er over één nacht ijs wordt gegaan bij het maken van zo'n muziekprogramma. Begin maart zijn opnamen gemaakt. Dit gebeurde in Leiden en omgeving op verschillende dagen. Zelf ben ik bij twee opnamen aanwezig geweest.
De eerste keer was in "De Gewoonste Zaak" in Lisse, waar "The Shoes" een drietal sets speelden.
De dinsdag erop werden in de Leidse IJshal opnamen gemaakt van de schaatsende Wim van Huis en Henk en Jan Versteegen te midden van de "Krasse Knarren", waarmee ze in de wintermaanden iedere dinsdag- en donderdagmorgen hun rondjes rijden.
We konden dus bijna 2 maanden lang reikhalzend uitkijken naar hetgeen allemaal met dit filmmateriaal voor Derksen on the road zou gebeuren.
Met het commentaar van Johan Derksen, dat "The Shoes" de fitste band van Nederland is, kan ik volledig instemmen.
Ik moet zeggen: het was een prima programma. Met veel afwisseling werd een sfeerbeeld gegeven van 54 jaar "The Shoes". Maar daarmee gaf het tevens een prima beeld van de veranderingen in de maatschappij vanaf 1960. Kun je je voorstellen, dat 4 jongens van 16 jaar nu naar Duitsland af zouden reizen om lekker muziek te maken. Onmogelijk: een heel regiment leerplichtambtenaren zou achter hen aangestuurd worden.
Mooi vond ik ook het antwoord van Theo van Es, nadat hij wegens heimwee zijn doorbraak in de USA in de kiem gesmoord zag.
"Je had een wereldster kunnen zijn en heel rijk", bracht Derksen te berde.
"Kijk eens om je heen", gaf de zanger als antwoord, terwijl ze over het prachtige Rapenburg liepen.
Er is rijkdom, die niet in geld is uit te drukken.
De Amerikanen mochten willen, dat zij één zo'n mooie en gezellige stad als Leiden hadden!
De enige "Shoe", die weinig in beeld kwam was Wim van Huis. Dit heeft wel een beetje weg van zijn manier van gitaarspelen. Wim is een onopvallend goede gitarist. Waar veel gitaristen de neiging hebben om flinke solo's weg te geven, laat Wim dit grotendeels achterwege.
Denk nu echter niet, dat Wim "een stille" is. In de IJshal is het duidelijk merkbaar, of Wim aanwezig is of niet. Hij heeft altijd een hoop gezellige drukte om zich heen. Dat is dan ook mijn enige kritiekpunt op de special over "The Shoes". Deze sfeermaker had iets meer voor het voetlicht gebracht mogen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten