Het was vanmiddag mooi weer: zonnig maar niet te warm en weinig wind. Ideaal weer om weer eens een keer te gaan skeeleren. De marathon van Leiden ligt een week achter ons, dus voor het eerst sinds eind september haalde ik de skeelers te voorschijn.
Ik koos er voor om een rondje Papelaan te rijden, een kleine 15 kilometer. Het eerste stukje ging wat stroef. Je moet toch weer even je slag zien te vinden, maar al snel reed ik alsof ik niet anders gedaan had.
Even stond ik in de verleiding om een langere ronde te rijden, maar morgenavond wil ik naar de droogtraining en zo kort na het lopen van een marathon moet je jezelf toch een beetje in acht nemen.
Over het fietspad langs het industrieterreintje reed ik naar de Rijndijk en vandaar naar de Velostrada. Hier was het redelijk druk met fietsers. Bij station Voorschoten boog ik af richting Wassenaar. Over de ventweg van de Papelaan skeelerde ik naar de Erik Hazelhoff Roelfzematunnel. Zo'n eerste hellingproef is altijd best wel spannend, maar als je bovenaan begint met remmen, breng je jezelf niet in de problemen als er ineens tegenliggers opduiken.
Over de Via 44 skeelerde ik weer richting Rijndijk. Ter hoogte van Van der Valk stond een auto stil om de fietsers, die voorrang hadden, voor te laten gaan. Vlak voor mijn neus trok deze wegpiraat op. Gelukkig leer je door het schaatsen in de Leidse IJshal zeer alert reageren.
Op souplesse kon ik nog net achter de wagen komen. Zo voorkwam ik, dat ik als Crash Test Dummy zou fungeren.
Doe Maar zong op hun eerste hit: "'t Is wel een beetje raar, 32 jaar, trillend op mijn benen", maar met mijn 58 jaar ervoer ik de overtreffende trap hiervan!
Gelukkig was het allemaal goed afgelopen aan het slot van het rondje Papelaan. Ik was weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt: als skeeleraar ben je toch een behoorlijk kwetsbare verkeersdeelnemer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten