Verkouden

Langzamerhand begint het toch wat kouder te worden. Vanmorgen konden we dat al merken. In onze omgeving was er bijna vorst aan de grond.

Er was echter 1 plek, waar het wel degelijk vroor aan de grond: in de Leidse IJshal aan de Vondellaan, waar ik vanmorgen naar toe fietste om met 25 "Krasse knarren" gezamenlijk 125 rondjes te gaan schaatsen.
Nu moet u dat gezamenlijk vandaag in mijn geval niet letterlijk nemen, want de buikgriep was weliswaar weg, maar je doet conditioneel wel even een jasje uit. Je hebt gewoon even minder kracht.
Daarnaast had de griep plaats gemaakt voor een flinke verkoudheid.

Het spreekt dus voor zich, dat ik niet voluit kon gaan. Dat deed ik dan ook niet. Ik probeerde rustig op techniek te rijden. Dat lukte heel redelijk, ook al werd ik bij de eerste serie van 10 rondjes al op een rondje gereden. De overige series gebeurde dat ook.
Desondanks ging de 5 kilometer, die ik op kop reed, heel aardig. Gemiddeld reed ik 23 kilometer per uur tegen 25 tot 26 als ik fit ben. Toch beter dan ik had verwacht.
Wie veel beter reed dan ik dacht, was de kleinzoon van Gé van Goozen, die met zijn opa meegekomen was. Hij krijgt in ieder geval een goede opvoeding. En dat bleek, toen ik hen samen op kop zette bij de laatste serie van 10 rondjes.

Waar ik verwacht had deze serie mee te kunnen rijden, vergiste ik me deerlijk. Met rondjes van 27 en 28 kilometer per uur reed deze leerling "Krasse knar" het halve peloton uit elkaar. Voor zijn eerste examen is hij cum laude geslaagd!

Dat kan ik deze week helaas niet zeggen van mijn gezondheid.