Majesteit

Majesteit, mijn idee om me tot u te richten is gebaseerd op een verhaal uit "Oude lucht"van Harry Mulisch.

Het verhaal "De grens" uit deze verhalenbundel is een verborgen parel uit het werk van deze grote naoorlogse schrijver en is mijns inziens vakliteratuur voor eenieder, die geroepen is voor de troon.

De hoofdpersoon, de moedeloze echtgenoot van een gewonde vrouw in een weiland, die gemangeld is door elkaar tegenwerkende gemeenten en provincies, grijpt naar een laatste redmiddel: een brief naar de koningin. In dit geval naar koningin Juliana, uw grootmoeder.
En daar komt de traditie om de hoek kijken. Het is een goed gebruik, dat de kroonprins of -prinses in ons mooie Leiden komt studeren om zich voor te bereiden op het koningschap.

Welnu, majesteit, uit welingelichte kringen heb ik vernomen, dat u in uw studententijd in de Sleutelstad met enige regelmaat te vinden was op het gladde ijs van de Leidse IJshal aan de Vondellaan. Tot welk een hoogte u dit gebracht heeft, hebben we kunnen zien, toen u onder de schuilnaam Willem-Alexander van Buren de Elfstedentocht heeft volbracht.

Nu weten we, dat iedere ouder het beste met zijn of haar kind voorheeft. We weten ook, dat over een paar jaar prinses Amalia zal gaan studeren en traditiegetrouw zal de keuze op de oudste universiteit van Nederland gaan vallen.
Bij de opvoeding in Nederland hoort, dat een kind kan schaatsen. En een koninklijk kind verdient natuurlijk een royale ijsbaan.

En daar, majesteit, zit nu net het probleem. Natuurlijk zijn wij als schaatsers blij met de komst van een 250-meterbaan bij zwembad "De Vliet", maar een 333-meterbaan is gewoon veel beter. Vooral op het gebied van duurzaamheid.

U heeft zich ingezet voor zonnepanelen op Huis ten Bosch en paleis Noordeinde. Bij uw werkpaleis is het gelukt. Bij de nieuwe kunstijsbaan is is het zonneklaar, dat je op het dak van een grotere baan veel meer zonnepanelen kwijt kan.

Er is de afgelopen 2 jaar flink geijverd voor een 333-meterbaan. De gemeente Leiden stelt zich garant voor de 250-meterbaan, maar door onvoldoende medewerking  en soms zelfs regelrechte tegenwerking van de omliggende gemeenten, is de IJsbaandiscussie toch echt voorbij.

Welnu, majesteit, in tijden van weleer had de koning het recht om gratie te verlenen. Nu is gratie verlenen bij een discussie natuurlijk lastig, temeer daar de tijd dringt. Deze is eerlijk gezegd uiterst krap geworden. U zou met de pet rond kunnen gaan bij uw familie. Als ik de berichten mag geloven hebben enkele familieleden  de laatste tijd goed geboerd.

Daarnaast neemt het bedrijfsleven u graag mee op handelsreizen in het buitenland. Dat klopt wel, want datzelfde bedrijfsleven gaf niet thuis, terwijl men wel goede sier maakt met door vrijwilligers opgeleide schaatstalenten.

Kortom, majesteit, het lot van de 333-meterbaan ligt in uw handen. Alleen nu handelend optreden kan deze royalere baan nog redden!
Maar mocht het met uw medewerking toch nog lukken, majesteit, dan zal ik mij er sterk voor maken, dat de nieuwe kunstijsbaan uw naam zal krijgen: de Willem-Alexander van Buren IJsbaan.
Uiteraard zult u de combinatie van ijsbaan en zwembad mogen openen. U heeft immers ervaring in het zwemmen in Leidse wateren.

U had al de eer om het water bij het Pesthuis naar u vernoemd te krijgen. Diezelfde dag nog preikte er een bordje in het water met de naam Willen-Alexander kanaal. Daar was geen gemeenteraad aan te pas gekomen, zozeer droeg de Leidse bevolking u op handen.
En wat is er mooier, majesteit, dan dat u als opening van de 333-meterbaan samen met uw dochter Amalia  het eerste rondje mag schaatsen.
Als ik koning was, zou ik het wel weten.....