Een tandje minder

Het schaatsseizoen 2018-2019 werd afgesloten met 2 hoogtepunten. Het eerste was de Bert Grotenhuis Bokaal, waarbij ik op de Haarlemse IJsbaan in 9 uur tijd 506 rondjes wist te schaatsen. De afstand van een Elfstedentocht.

Dit deed ik met een van Mart Moraal geleende transponder. Iedere keer als ik de finishlijn passeerde verscheen op het scorebord "Tandje erbij" met de rondetijd erbij.
Een kleine week later was in de Leidse IJshal de laatste seizoenstraining van de "Krasse knarren", die we altijd gezellig afsluiten.

Bij het afscheid zei ik tegen trainingsmaat Arthur van Winsen, die als regulier tandarts is gestopt, maar nog een dag in de week werkt voor de lastige behandelingen: "Ik hoop, dat ik nooit bij jou terecht kom."
Nog geen maand later fietste ik naar zijn tandartspraktijk toe....

Er moest een hoektand getrokken worden. Het was dus in een maand tijd van een tandje erbij naar een tandje minder. Wat dat aangaat wordt het met mij steeds minder.

Eerst werd er al een hoektand bij me getrokken, een half jaar later bleek, dat ik 3 centimeter kleiner ben dan ik altijd had gedacht, vervolgens ben ik structureel 3 tot 4 kilo lichter en nu dus weer een hoektand. Ik was al niet zo groot, maar zo blijft er niet veel van me over.

Maar goed, in ieder geval sta ik weer een paar gram lichter aan de start van de marathon van Leiden.  Elk nadeel heb zijn voordeel.
Om half 10 stapte ik de praktijkruimte binnen en eerst hadden we het over schaatsen, skeeleren en hardlopen, voordat de verdoving zijn heilzame werking deed en Arthur kon gaan wrikken. Een minuut of 10 later was de hoektand eruit. Ik had er niets van gevoeld. Nadat de hechtingen eveneens vakkundig waren aangebracht, kon deze bikkel van de stoel stappen.

Wat dat aangaat is mijn gebit te vergelijken met de Notre Dame: de restauratie gaat tientallen jaren duren. Anders gezegd: het is een gebed zonder end.

Maar dat laat onverlet, dat ik tot nu toe geen napijn heb gekregen. En zo kan ik iets zeggen, wat ik in mijn jeugdjaren nooit had kunnen dromen. Feitelijk was het trekken van de hoektand niets anders dan een gezellig tandartsbezoek.