Wassenaarse Slagloop

Mijn vrouw en ik hadden vanmorgen om 10 uur een afspraak staan bij Edwin Minnee. Voor mij is dit de laatste knipbeurt in 2021. Over 7 weken schaatsen we weer in de Leidse IJshal. Daar hadden mijn trainingsmaat en ik het ook over, terwijl Edwin aan de slag ging met mijn kapsel.

Ook mijn baard en mijn snor kwamen aan de beurt met dit ingenieuze apparaat.

Het ging ook heel snel, maar daar staat de naam Moser ook wel garant voor. Francesco Moser was in mijn jeugdjaren een van de beste wielrenners ter wereld. Winnaar van de Giro d'Italia, wereldkampioen op de weg, houder van het werelduurrecord en winnaar van heel wat klassiekers. Er zijn wielrenners, die het met minder moeten doen!

Ook Ada werd van een zomerkapsel voorzien, nu het er naar uitziet, dat de zomer uit een ander vaatje gaat tappen. Het was vanmiddag dan ook heerlijk weer.

Ada reed vanaf Katwijk linea recta naar de volkstuin, ik deed dat via een ritje langs ons huis. Ik maakte mijn brood klaar en lunchte met mijn vrouw op de volkstuin, waar in de kas een grote groene sabelsprinkhaan was gesignaleerd.



Mede door de wind was het niet te warm voor een halve marathon, dus ik reed naar huis, waar de dagteller op 30 kilometer stond.

Ik trok mijn sportkleding en mijn hardloopschoenen aan en liep terug naar de volkstuin en vandaar naar Rijksdorp, waar ik de eerste flinke klim van de dag had. 

Na een afdaling volgde binnen een kilometer de bekende klim van "De Klip", die minder zwaar is!

Licht klimmend en dalend liep ik over het brede gecombineerde fiets- en wandelpad naar Wassenaarse Slag, waar een bekend duo de wacht hield boven onze kustlijn.

Op deze stranddag was het halverwege de schoolvakanties dan ook druk te noemen.

Het naaktstrand was nog 4,5 kilometer.

Dit paste niet in mijn marathonschema. Dat was jammer, want ik had "Supersister" graag op zien treden.

De toegang tot het strand was het keerpunt. Ik liep dezelfde route tot "De Klip". Daar liep ik door het smalle bos langs "Duinrell" en door de smalle straatjes van het centrum van Wassenaar.
Op de terugweg wist ik een snackbar op zo'n 5 kilometer van huis. Ik had mezelf een ijsje beloofd. Helaas was de snackbar tot vrijdag gesloten. 

Gelukkig wist ik, dat bij "Stal Den Hollander" aan het Ammonslaantje ook ijs verkocht werd, dus anderhalve kilometer verderop kon ik mijn suikervoorraad aanvullen voor de laatste 3,5 kilometer.
De halve marathon was 23 kilometer geworden, waar ik 2,5 uur over gedaan heb.
Eerlijk gezegd ging het verbazingwekkend soepel. De marathontraining is nu toch echt van start gegaan!