Rustig

Na de alternatieve wintertriatlon van gisteren wilde ik het vandaag rustig aan doen bij de "Krasse knarren" in IJshal De Vliet. Bij een duurblok de grenzen opzoeken is niet het slimste idee.
Na een toch weer vorstige nacht fietste ik langs berijpte weilanden naar de Marie Diebenplaats, waar ik met mijn nieuwe Langlaufschoenen zou gaan schaatsen. Ik wilde deze uitproberen met het oog op de Tulpenmarathon en de Bert Grotenhuis Bokaal.

Bij het een paar rondjes inrijden voor de dweilpauze van 9 uur was het wel even wennen. Het motorisch geheugen werkte nog niet optimaal. Maar zodra we met de "Krasse knarren" aan de piramide van 100 rondjes begonnen, kwam ik redelijk snel in mijn slag. 
Er werd wat rustiger gereden dan gebruikelijk, hetgeen ik niet zo erg vond. Gemiddeld reden we rondjes 38. 

Het was op een andere manier ook rustig. Er waren niet zo veel "Krasse knarren" opgekomen. Met een peloton van 10 man rondden we de training van 25 kilometer af. Mogelijk had de lage opkomst te maken met het mooie lenteweer.

Zelf deed ik na de koffie en thee aan de rustige Stammtisch nog even boodschappen, waarna ik met een omweg naar de volkstuin toe fietste. Rustig pedalerend reed ik zodoende 30 kilometer voordat ik thuis was.