Aftellen

We werden vanmorgen gewekt door het krabben op de autoruiten door één van de buren. Het mag dan lente zijn, de nachtvorst meldt zich nog steeds met enige regelmaat in onze contreien.
Na het ontbijt fietste ik met een flinke voorraad bier naar IJshal De Vliet. Niet dat ik me daar ging bezatten, maar we zetten een traditie voort die al zo'n anderhalf decennium bestaat. Op de laatste donderdag van het schaatsseizoen worden de ijsmeesters door de "Krasse knarren" in het zonnetje gezet.
In de Leidse IJshal was dit een stuk overzichtelijker. Daar was Jan van Rijn de vaste ijsmeester en waren Hans van der Post en Jan van der Poel de vrijwillige ijsmeesters op dinsdag en donderdag.

In de nieuwe ijshal aan de Vliet lopen heel wat meer ijsmeesters rond. Voor de coördinator van de "Krasse knarren" betekent dat iets meer sjouwwerk. Pak je toch mooi wat extra krachttraining mee....
Na de dweilpauze begonnen we met 14 "Krasse knarren" aan het even traditionele aftelrijmpje. We begonnen met 14 rondjes van 250 meter, daarna 13, 12, 11 enzovoorts enzoverder tot we bij de laatste ronde waren aanbeland.

Daar we iedereen "heel" wilden houden, werd er wat rustiger gereden dan gewoonlijk. Na de eerste 5 series zaten we al op 60 rondjes, dus we waren over de helft. Het tempo werd licht opgeschroefd naarmate de rondjes per serie minder werden. Niet verwonderlijk was de allerlaatste ronde met 35,1 seconden de snelste van de 105 rondjes met telkenmale één rondje rust tussendoor.

Na afloop maakten we met degenen, die hun schaatsen nog aan hadden een groepsfoto. Mocht u denken: "Daar wil ik volgend seizoen ook bij horen!", dan heb ik goed nieuws voor u. In oktober beginnen we aan het derde seizoen in IJshal De Vliet. Degenen, die ons tempo bij kunnen houden, zijn van harte welkom.

Wij bereiden ons in het zomerseizoen middels droogtraining, hardlopen, skeeleren, wielrennen of gewoon fietsen voor op het nieuwe schaatsseizoen. Zo zorgen we er voor, dat we in het nieuwe seizoen goed beslagen ten ijs komen. En zo moeilijk zijn de "Krasse knarren" niet. Zij hebben mij tenslotte ook als lid toegelaten.

Zoals gezegd sloten we in de kantine van IJshal De Vliet ons deel van het schaatsseizoen af met het overhandigen van toepasselijke biertjes aan de ijsmeesters als dank voor het goede ijs, dat ze iedere keer weer voor ons prepareren.





Om 12 uur kwamen we buiten, waar het al aardig was opgewarmd. 
Na me thuis gedoucht te hebben lunchte ik, waarna ik naar Den Haag fietste via de duinen. Een dochter van me hielp me met het toevoegen van extra geheugen aan mijn mobieltje. Bij thuiskomst had ik na de 30 kilometer schaatsen van vanmorgen ook nog eens 54 kilometer gefietst.

Na het aftellen met de "Krasse knarren" is de training voor het volgende schaatsseizoen alweer begonnen.