Lepelaarsloop

Gisterenavond won IJVL in IJshal De Vliet met een schaatslengte voorsprong de Andries Kwik Bokaal.




Diverse kinderen van het winnende team zijn bij mij begonnen, waarvan Hugo, die meedeed in de jongste categorie, de afgelopen maand zijn eerste wedstrijdtraining kreeg. Zo'n snel resultaat is niet ieder kind gegeven!

Goed geluimd verliet ik vanmorgen om kwart over 7 dan ook de echtelijke sponde. Op klomphoogte had het weer licht gevroren op de dag, dat de eerste 20 graden Celsius van 2025 kon worden genoteerd.
Op deze zonnige zaterdag fietste ik op de terugweg van de Oogstwinkel en "De Helianth" langs de rand van de Stevenshof, waar ik ineen boerensloot langs het fietspad een lepelaar zijn maag zag vullen.

Daar raakte ik in gesprek met iemand, die vroeger jachtopziener was geweest in de tijd voordat de Stevenshof bebouwd werd. Hij kom me veel vertellen over de omgeving en welke dieren er toen in de weilanden voorkwamen.
Na met mijn vrouw in de tuin koffie en thee gedronken te hebben, fietste ik naar IJshal De Vliet, waar we de kleding voor de Sven Kramer Academy konden passen. Ik at thuis nog een paar boterhammen, voordat ik naar de Kniplaan fietste, waar ik met Hans Boers had afgesproken. Hans had onlangs met zijn vrouw in Cronesteyn gewandeld en had daar een foto van een lepelaarsnest in de bomen genomen.

Vanaf de Kniplaan liepen we naar de Vlietlanden, waar we een rondje om de plassen heen liepen. We liepen de 9 kilometer zoveel mogelijk over onverharde paden. Dit stukje marathontraining in uitzonderlijk warm weer voor begin maart ging me ondanks het zware trainingsprogramma vanaf zondag goed af. Langs de Vogelplas, waar geen flintertje natuurijs te ontwaren was, liepen we terug naar de Kniplaan.

Op de terugweg naar huis kwam ik langs Jansland, waar ik een aardbeienijsje kocht. Buiten de 9 kilometer hardlopen had ik ook nog eens 48 kilometer gefietst op deze prachtige lentedag met lepelaars.