Anderhalve week geleden had ik de twijfelachtige eer om als eerste man op ons werk de bedrijfskleding te mogen passen. Daarbij kreeg ik van een kwartet collega's iets te horen, wat ik liever niet hoor: "Keurig!"
Zelf voel ik me meer thuis bij de boeken van Annie M.G. Schmidt, zoals deze met een titel om je vingers bij af te likken.
Vanmorgen was er een Breed overleg. Qua naamgeving zeg ik: "Niets meer aan veranderen!"
Aansluitend mochten we de bedrijfskleding passen. Daarbij kreeg ik van een collega. die in Brabant gewoond had, te horen: "Het lijkt wel een boerenkiel!"
Thuis gekomen ging ik eens op internet zoeken en warempel: ze had nog gelijk ook.
Nu dragen veel Brabanders met carnaval een boerenkiel met een rode boerenzakdoek.
Eenieder, die mij een beetje kent, weet dat ik altijd een boerenzakdoek bij me heb.
Tijdens de schoolvakanties heb ik in de Leidse IJshal altijd dit kleurige hesje aan, een soortgelijke zoals hieronder is afgebeeld.
Met de bovenstaande vakliteratuur in mijn achterhoofd wordt de verleiding wel heel erg groot....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten