Het einde van een koude periode

Het weer is grillig. Zeker in Nederland. Ieder jaar is weer anders dan het voorgaande. Zodoende is het telkens weer een verrassing, wat voor zomer we krijgen en voor ons schaatsers nog belangrijker: wat voor winter!
De afgelopen winter was een absolute laatbloeier. Pas in de tweede helft van februari kwam de winter op gang. Dat is mooi terug te zien in onderstaande 31-dagen temperatuuranamolie.

Dit is het voortschrijdend gemiddelde over een maand van een week geleden. Als je de onderstaande anomalie ernaast legt, dan zie je dat de laatste piek naar beneden is weggewerkt door het warme weer van de afgelopen week.

Toch kun je, ondanks dat de laatste maand nog kan veranderen, uit deze staatjes goed aflezen, waar in het afgelopen jaar de koude en de warme periodes zaten.
Mijn winterverwachting was redelijk accuraat. Maar eerlijk gezegd twijfelde ik tot half februari, door de veel te warme periode vanaf september vorig jaar, of we überhaupt nog op natuurijs zouden komen.

Gelukkig lukte het op de valreep, waardoor we 4 dagen op de Vogelplas konden schaatsen. In maart nota bene!

Ten gevolge van de late kou is de Noordzee ook flink afgekoeld. Vermoedelijk krijgen we daardoor, zeker aan de kust, een droog voorjaar. De lucht boven de Noordzee is kouder dan boven het land. Als de wolken aan land komen, is het warmer. Warme lucht kan meer vocht vast houden dan koude. Er zal dus relatief weinig regen komen de komende maanden. Zeker nu we aan het eind van een koude periode zijn gekomen.