"Ik ben trots op opa!"

De afgelopen dagen waren vrij rustig. Gisteren gingen we op de fiets naar de volkstuin, waar onze oudste dochter een kop thee kwam drinken met haar zoon. Hij bleef weer een nachtje logeren.

Vanmorgen deden we eerst nog wat klusjes thuis, voordat we met zijn drieën naar Ada's ouders fietsten. Na anderhalf uur reden we weer naar huis toe, waar we lunchten om weer naar de volkstuin te gaan. Ik hield me bezig met de mest, terwijl mijn vrouw hulp kreeg van onze kleinzoon bij het poten van de aardappelen.
Rond 5 uur waren we weer thuis. Ik haalde de peuter uit het fietsstoeltje en kreeg tot mijn stomme verbazing te horen: "Ik ben trots op opa!"

Opa was even sprakeloos, maar zijn ogen glommen!