Vandaag was het slotakkoord van een vrij bizar schaatsseizoen. Om even over half 11 fietste ik naar Leiden Centraal, waar ik met Walter Boon de trein naar Den Haag pakte. De tram bracht ons naar De Uithof, waar in de toegangstent de vrouw stond, die ik 2 weken geleden wat nuttige aanwijzingen had gegeven.
Daar ik vorige week Frank van Rooij beloofd had om hem weer schaatsles te geven, bood ik haar aan, dat zij zich bij ons aan kon sluiten. Als je een oefening uitlegt maakt het niet uit of het voor één schaatser is of voor twee.
Het schema, dat ik had opgesteld voor de laatste schaatstraining van 2020-2021, was voor hen beiden zeer bruikbaar. Daar het rustiger was dan de afgelopen tijd hadden we meer ruimte ter beschikking om de oefeningen goed uit te kunnen voeren.
De nadruk in het eerste deel lag op het terugsturen, zodat je goed zijwaarts af kunt zetten. De meeste schaatsers zetten te veel naar achteren af, waardoor een deel van afzet in de lucht verdwijnt en daardoor minder effectief is. Je hoort dat bij klapschaatsen aan de klap.
Bij het terugsturen heb je vaak het gevoel, dat je dat meer doet, dan het in werkelijkheid geschiedt. Pas als je het gevoel hebt, dat je naar binnen stuurt, dan gaat je schaats recht vooruit en kun je goed zijwaarts afzetten.
Op het moment, dat dit beter ging, kwamen wat andere oefeningen aan bod: het verplaatsen van het gewicht, zodat je boven je standbeen komt. Ietsje moeilijker: hetzelfde met het gewicht op je hiel. Nog moeilijker: op deze manier langer doorglijden.
Hierbij is het laten hangen van het been van belang. De vrouw liet haar voet schuin achter haar standbeen hangen, waardoor de afzet schuiner naar voren was dan noodzakelijk. Hierdoor moest ze veel meer terugsturen. Toen dit probleem aardig was opgelost, konden we een andere oefening toevoegen: de valbeweging.
Als laatste oefening voegden we de zijwaartse afzet hier aan toe. Het werd echt schaatsen. Alle oefeningen van vandaag kwamen hier samen. En ik moet zeggen, dat ik als trainer zeer tevreden was over de verrichtingen van de twee schaatsers. Technisch ging het bij beiden beter. Gedeelde vreugd is dubbel vreugd.
Na voor het laatst dit seizoen de schaatsen uitgetrokken te hebben, gaf ik hen nog wat droogtrainingsoefeningen op. Gedeeltelijk dezelfde, gedeeltelijk afgestemd op waar voor ieder van hen de meeste winst was te behalen in het nieuwe schaatsseizoen.
Buiten gekomen was het in het zonnetje volop lente. Een symbolisch mooie afsluiting van het schaatsseizoen. Al is niet iedereen blij met de lente.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten