zaterdag 22 januari 2022

Condoleren

Vandaag stond in het teken van het condoleren.  Klasgenoot en Oktopuslid Clemens Beenakker, met wie ik heel vaak gezongen heb, lag thuis opgebaard en daar kon ik hem voor het laatst zien.

Daar sprak ik zijn oudste zus Carla en zijn jongste broer Wim en zijn partner Bunrod, die Clemens op deze foto flankeren. Met hen haalde ik wat dierbare herinneringen op en hoorde ik, hoe de laatste maanden van Clemens verlopen waren sinds de jobstijding, dat hij ongeneeslijk ziek was.
Bijzonder is, dat Clemens op het kerkhof pal naast zijn oudste broer Jan komt te liggen. Of dat de rust ten goede komt?

Ook sprak ik zijn zoon Guido, die met Siebe aan de Vrije Universiteit geologie gestudeerd had en met wie hij met andere geologen in spé veldwerk in Spanje had gedaan.

Op de terugweg reed ik nog even langs mijn zus Corrie. Daar heb ik ruim een half uur bij kunnen praten. In totaal heb ik vandaag 56 kilometer gefietst. Gelukkig was het rustig weer.

Geen opmerkingen: