vrijdag 14 januari 2022

Een buiging ten afscheid

Vandaag was er een afsluiting van een tijdperk. Ik bracht een boek terug naar de bibliotheek in Katwijk, waar ik bijna 37 jaar geleden begonnen ben met werken.

"Stille aarde" van Dave Goulson was het laatste boek, dat ik in die jaren aldaar geleend heb. Iedereen, die met pensioen gaat, krijgt bij vertrek een gratis abonnement voor een jaar. Dat was eind november verlopen en zonder de vraag te krijgen, of ik het wilde verlengen was het opgezegd met als reden: verhuizing.


Nadat mijn 2 schaatsboeken 3 weken voor mijn pensionering al afgeschreven waren, sta ik nergens meer van te kijken.


Ik ga er geen woorden meer aan vuil maken. Er zijn in de nabije omgeving andere bibliotheken, waar ik lid van kan worden.

De afscheidstournee was een mooie, maar kortstondige. Na met mijn vrouw naar de volkstuin gefietst te zijn in rustig weer met een aangename fietstemperatuur, trapte ik door de duinen naar Katwijk, waar ik het boek van Dave Goulson inleverde en met een oud-collega praatte, voordat ik  na een buiging ten afscheid via Rijnsburg en Oegstgeest naar de Sleutelstad fietste.

Daar deed ik inkopen bij "De Helianth", die ik na een fietsrit van 35 kilometer wegruimde om te gaan lunchen. Het boek was dicht, het lied was voorbij.

Dat ging echter niet op voor mijn trainingsarbeid. Ik had gepland om vanmiddag een duurloop te maken. Om half 4 liep ik naar het revalidatiecentrum, waar mijn zus aan haar herstel werkt. Onderweg kwam ik Harry Klerk tegen, die op Pedagogische Academie "De la Salle" in Heemstede een paar klassen boven me zat.

Hij had zijn vriend Leo Disseldorp onlangs nog gesproken, met wie ik op de HAVO-top in de klas had gezeten.
Een stukje verderop ontmoette ik één van de G-schaatsers, die ik in de Leidse IJshal schaatsles geef. Ook met hem praatte ik even, net als met mijn zwager, die net het revalidatiecentrum verliet, toen ik naar binnen wilde gaan.
Daar ik de tweede bezoeker van de dag was, kon ik een half uur met mijn zus bijpraten alvorens ik, voordat ik naar huis zou gaan lopen, een buiging ten afscheid kon maken.

Geen opmerkingen: