Baanveger

 De eerste rit was vandaag wederom richting IJshal De Vliet. Daar was ik de enige vrijwilliger, dus van spuiten op het ijs kwam het nog niet. Dit kwam mede doordat ik wat problemen had met mijn email, waardoor ik bij lange na niet alle vrijwilligers had bereikt.

Derhalve ging ik voor de verandering maar weer eens optreden als baanveger. Doordat de betonvloer op de 250-meterbaan nu 2 graden onder nul was, hetgeen inhield, dat het water op de verflaag begon te bevriezen. De nieuwe modderstappen moesten er dus zo snel mogelijk van af. Maar wel veilig!

Ik zocht de ijspantoffels op want ik had gisteren een goede waarschuwing gehad, toen ik me op het flinterdunne laagje ijs nauwelijks staande kon houden. Bij de oversteekplaatsen legde ik de overschoenen met noppen neer, zodat ook zij veilig over konden steken met als grote voordeel, dat de modderpoten goeddeels verdwenen. 

Na tot het middaguur de ijsbaan zo schoon mogelijk gemaakt te hebben, op enkele inmiddels bevroren voetsporen na, maakte ik boven de toegangen tot de oversteekplaatsen zo schoon mogelijk.
Na de lunchpauze praatte ik even met Jeroen Straathof, die met Wiemer afspraken kwam maken over het prepareren van de shorttrackbaan met leden van de IHCL.
Met de bezem en stoffer en blik maakte de baanveger de looproute van de kopse kant aan de zuidzijde beneden zo schoon mogelijk. Ik heb deze week aardig wat bouwstof, zand en steentjes uit de nabije omgeving van de ijsvloer weggewerkt. Hopelijk blijven de schaatsen daardoor langer scherp.