In de bak

Het was in eerste instantie niet de bedoeling, dat wij gisteren naar Den Haag zouden gaan, maar we moesten een rugzak op te halen, die we uitgeleend hadden. Derhalve deed ik in de frisse morgenlucht naar de Oogstwinkel en "De Helianth" om de wekelijkse broodvoorraad op peil te brengen.

Daarna maakte ik thuis een paar lunchpakketten en haalde Ada op, die bij haar moeder was blijven slapen. Samen fietsten we naar de plek, vanwaar leden van Extinction Rebellion de A12 op zouden gaan. Door de politiestaking was er nauwelijks blauw op straat. Zeer georganiseerd gingen de groepen om de beurt de snelweg op en ongehinderd kon men de bak tussen de Tweede Kamer, waar een zuur rechtse coalitie nu de dienst uit maakt, en het ministerie van Economische Zaken.

Wij bleven netjes langs de kant met zicht op hetgeen zich in de tunnel afspeelde.

Het was minder druk, dan vorig jaar, maar de creativiteit van bevlogen mensen was duidelijk zichtbaar.

Gezien het zeer extreme weer in Midden- en Oost-Europa, jaren geleden al voorspeld als uitkomst van de klimaatverandering, blijft het nodig om te protesteren tegen de fossiele subsidies. Er wordt door het nieuwe kabinet bezuinigd op veel nuttige voorzieningen in ons land, terwijl er op de fossiele subsidies 39 tot 46 miljard euro per jaar bezuinigd kan worden. 

Het kabinet Schoof, leunend op klimaatontkenners, regeert in de stijl van Lodewijk XV met een motto, dat veel weg heeft van "Na ons de zondvloed!"

Denk niet, dat dit bij ons niet kan gebeuren. Door de klimaatopwarming verdampt er veel meer water en dat komt vroeger of later naar beneden, vaak in de vorm van zware buien. Hebben de overstromingen in 2021 in hooggelegen Limburg, de Ardennen en de Eifel ons nog niet wakker geschud?

Wat dat aangaat heeft Extinction Rebellion de ondankbare positie van Cassandra in deze tijd van een catastrofale klimaatverandering.

Daar we toch met de juiste rugzak naar huis wilden gaan, gingen we toch de tunnelbak in.

In mijn jeugdjaren werd mij voorgehouden, dat je beter niet in de bak kunt zitten, want daar moet je leven op water en brood. En dat was gisteren helemaal niet de bedoeling.

We hadden namelijk onze vrienden Cobie, Martin, Jan en Saskia om 5 uur bij ons uitgenodigd. Thuis dronken we koffie en thee en namen we alvast een speciaalbiertje, voordat we naar Brasserie "Buitenhuis" vertrokken voor een heerlijke maaltijd met smakelijke verhalen en de nodige lachsalvo's. Dat deden we met uitzicht op het Valkenburgse meer, waar Ada in de zomer wekelijks gaat zwemmen, terwijl ik mijn droogtraining op het strandje uitvoer. We hadden een prachtige zonsondergang.