Leidse fijnschilders

De dag begon vrij vroeg. Na een goede droomrijke slaap werden we rond half 7 wakker. Ada zou gaan zwemmen in het Valkenburgse meer. Ze vertrok er op deze frisse morgen op de fiets naar toe, ik deed het hardlopend.

's Middags zou het op de volkstuin een stuk warmer worden....

Bij het Valkenburgse meer aangekomen zagen we een bulldozer, die het strandje weer egaal aan het maken was. In de loop van het zomerseizoen werden de kuilen steeds dieper en langer, wat het hardlopen op het strandje lastig maakte.

Terwijl Ada zwom, deed ik een korte droogtraining op het gras. Met mijn teer gestel was ik niet opgewassen tegen een tonnen wegende bulldozer.

Thuisgekomen na 5 kilometer hardlopen nam deze 66,6 kilo wegende wegatleet een douche, voordat hij aan de ontbijttafel aanschoof. Daarna fietste ik via juwelier Plessen naar IJshal De Vliet. Het bandje van het horloge was doorgesleten en moest vervangen worden.

Er was nog een klant voor me, zodat ik even moest wachten. Zodoende kwam ik om 10 uur aan bij de energiezuinige kunstijsbaan om de laatste hand te leggen aan de restauratie van de verflaag op de 250-meterbaan.
IJsmeester Marcel was bezig met het schoonmaken van het platform, terwijl Bert Hoogeveen met een penseel de beschadigingen pal langs de middellijn met witte verf aanstipte. Ik nam de beschadigingen pal langs de binnenbaan voor mijn rekening.

Het was precisiewerk, dat vroeg om een vaste hand.

Het werk vorderde gestaag en om half 2 was deze nauwkeurige klus geklaard.


We konden de penseel neerleggen in de wetenschap, dat we in de voetsporen getreden waren van de Leidse fijnschilders!