Rijden met rugpijn

Vanmorgen kreeg ik een beetje last van mijn rug. Mijn spieren voelden stram aan. Het was een beetje een beurs gevoel. Ik had niets bijzonders gedaan, niets zwaars getild, dus dat kon de oorzaak niet zijn.

Vanavond stond de skeelertraining op het programma. Samen met Ada fietste ik naar Leiderdorp, waar we wat te bespreken hadden.




De training op de skeelerbaan van Leiderdorp was al een half uur aan de gang, toen ik mijn skeelers aantrok.
Ik reed 4 rondjes in voordat ik me bij de groep van Tjeerd Siersma aansloot. De eerste oefening was een kolfje naar mijn hand: een Coopertest van 12 minuten. In die tijd kwam ik tot 10 rondjes van 400 meter. Niet gek als je niet voluit gaat.
Dat deed ik ook niet bij het slalommen op één been. Deze oefening beheers ik nog steeds niet, dus ik skeelerde de slalom tweebenig. De afsluitende oefening was de estafette op de korte bocht. Door een wonderlijke speling van het lot mochten Lenny Keur en ik weer tegen elkaar in het strijdperk treden. Ik verloor van haar, maar dat had ik al ingecalculeerd.
De rugpijn werd in ieder geval niet erger. Ik had zelfs het idee, dat de pijn wat minder werd door het bewegen. Misschien is het morgen beter.