Gisteren was er een dunne laag kalk op het ijs gelegd, waardoor het lijkt, of de betonnen vloer wit geschilderd is. Nadeel hiervan is wel, dat de op het grijze beton geschilderde lijnen niet meer zichtbaar zijn.
Maar geen nood. Middels rood of blauw crêpepapier werden de lijnen gelegd, of beter gezegd getrokken. Degene, die dat doet, noemen ze een lijntrekker. Dit kun je niet zomaar. Dat vereist een gedegen voorbereiding met veel oefening.
Dit verantwoordelijke werk werd dan ook gedaan door de ijsmeester zelf. En waar eenieder een rechte lijn verwacht met een strakke bocht, daar wist Jan van Rijn enkele verrassende slingertjes op het ijs tevoorschijn te toveren.
Maar ja, hij is net voor niets een nazaat van de bekendste Leidenaar: Rembrandt van Rijn. In de volksmond spreken we van het werk van de wereldberoemde schilder als "een echte Rembrandt", maar eigenlijk zou het "een echte Van Rijn" moeten zijn.
Momenteel is er in de pers en de politiek veel discussie over de aankoop van 2 schilderijen van Rembrandt van Rijn.
Het kost een lieve duit: € 160.000.000,-. Met dit bedrag kun je in Nederland 10 overdekte kunstijsbanen van 400 meter aanleggen. Ik denk, dat je daarmee meer mensen plezier doet dan met de aankoop van 2 schilderijen.
Uit betrouwbare bronnen heb ik vernomen, dat Jan van Rijn bereid is om de kunstliefhebbers ter wille te zijn en op alle 10 nieuw aan te leggen 400-meterbanen met crêpepapier een echte Van Rijn in het ijs te vervaardigen.
Wie nieuwsgierig is, hoe zo'n kunstwerk eruit ziet, is van harte uitgenodigd om vanaf 4 oktober het KUNSTijs in de Leidse IJshal met schaatsen aan te betreden. De toegang tot de ijsbaan aan de Vondellaan is een schijntje in vergelijking tot die van het Rijksmuseum en je beleeft gegarandeerd genoeglijke uren, waarbij de de echte Van Rijn nog aan mag raken ook.
Probeer dat maar eens met de Nachtwacht....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten