Deze week zijn er weer 19 trajecten bijgekomen, waarop de maximumsnelheid verhoogd is naar 130 kilometer. De maximale tijdwinst is bij een rit van Den Helder naar Maastricht 11 minuten.
Het is nog maar 2 maanden geleden, dat er in Parijs een klimaatakkoord afgesloten is met daarin de intentie om de CO2-uitstoot drastisch naar beneden te brengen. En ziehier: het Nederlandse kabinet doet precies het omgekeerde.
Bij de SIC-cursus van de IJVL kwam naar voren, dat de luchtweerstand met iedere kilometer snelheidsverhoging kwadratisch toenam. Dit verklaart ook, waarom je in het begin als schaatser veel progressie boekt en dat het later steeds moeilijker wordt om jezelf te verbeteren.
Dit gaat ook op voor fietsers en auto's. Iedere kilometer snelheidsverhoging levert dus een kwadratisch grotere luchtweerstand op. Er moet dus steeds meer vermogen geleverd worden om deze luchtweerstand te overwinnen. Het spreekt voor zich, dat dit gepaard gaat met een veel groter brandstofverbruik en daarmee ook met een forse toename van uitstoot van CO2 en fijnstof.
We stevenen op dit moment af op de warmste winter ooit gemeten. Niet alleen in Nederland, maar de laatste jaren is wereldwijd de temperatuur op aarde naar recordhoogte gestegen. Als schaatsers op natuurijs weten we daar inmiddels alles van. Het verschil tussen plus 1 en min 1 is gigantisch groot.
In plaats van de maximumsnelheid te verhogen, zou de politiek het lef moeten hebben om de maximumsnelheid terug te brengen naar 100 kilometer per uur, zoals deze van 1973 tot 1987 was. Dat is goed voor mens, milieu en de verkeersveiligheid. En voor schaatsers op natuurijs uiteraard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten