Het weer tapte dus uit een ander vaatje dan gisteren, toen het een zonovergoten lentedag was. Desondanks stapten we om half 10 op de fiets om een bakje met Spaanse margrieten naar een vriend te brengen.
In regenkleding gehuld fietsten we naar de Bollenstreek, die nu weer vrij gegeven was na de afsluiting van het afgelopen weekeinde.
De vriend woont in een tehuis, dat al wekenlang van de buitenwereld is afgesloten. We moesten dus vanachter het glas met elkaar communiceren.
In de regen fietsten we vervolgens naar de tuin, waar de bloemen van mijn overleden broer Kees nu stonden te bloeien. Vooral de tulpen. Het was een kleurrijk palet aan kleuren en vormen. Een lust voor het oog.
Na een kop koffie en thee gedronken te hebben bij onze jarige neef, fietsten we naar huis, waar we brood aten, voordat we naar de volkstuin fietsten om wat kleine klusjes te doen. We hoefden vandaag immers geen planten water te geven op deze vrij koude dag.
We hadden 55 kilometer gefietst, waarbij we genoeg bloemen in de regen hebben gezien. Niet dat we dat erg vonden. Voor de tuinen en de natuur was deze regen heel hard nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten