Vlietlandcross

Het was vanmorgen nog vrij fris, toen mijn vrouw en ik op de fiets stapten om bij "De Helianth" boodschappen te doen voor mijn schoonouders en voor onszelf.

Daar het de bedoeling was, dat slechts een van ons naar binnen mocht, wachtte ik buiten. Die tijd benutte ik door op het brede trottoir een droogtraining af te werken met schaatsstappen en statisch zitten, zowel op 2 benen als op 1 been.

Ik kreeg leuke reacties. Een paar allochtone twintigers deed even mee, maar het viel hen tegen.
"Je gaat je bovenbenen voelen", constateerde een van hen.
Hij sloeg de spijker op zijn kop, net als de vrouw die vroeg: "Ben je aan het trainen voor de Elfstedentocht?"
Thuis gekomen dronken we koffie en thee, waarna mijn vrouw de boodschappen naar haar ouders bracht en naar de volkstuin fietste. Ik volgde anderhalf uur later met de lunch, die we op het warmst van de dag nuttigden.

Om 1 uur reed ik naar de Kniplaan, waar ik om half 2 met Hans Boers had afgesproken. Vanaf de fietstunnel onder de Veurseweg liepen we een rondje om de Vlietlanden. We liepen grotendeels achter elkaar met een meter of 4 afstand. Om zo min mogelijk in de buurt van anderen te komen zochten we de onverharde paden en grasvelden op, die na de droogte van de afgelopen maand keihard waren. Het werd zodoende een Vlietlandcross. Dit hadden we wel vaker gedaan.

Langs de Vogelplas was het erg mooi met de gele gloed van het vele koolzaad. Het was erg leuk om na  ruim een maand weer een keer met iemand samen te lopen, ook al hielden we ruim voldoende afstand van elkaar.
Op weg naar huis fietste ik nog een keer het rondje na, dat we gelopen hadden. Het bleek 9 kilometer te zijn geweest.

Intussen was het begonnen te regenen. Maar van ruim 1 millimeter word je niet echt nat.