Een Elfstedenkruisje mee in het concentratiekamp

Ik was vanmorgen meteen klaar wakker, toen ik aan de ontbijttafel Trouw opensloeg en in de Verdieping een lang artikel zag met de veelzeggende titel "Een Elfstedenkruisje mee in het concentratiekamp".

Het artikel ging over de Elfstedentochten van 1940, 1941 en 1942. In de oorlogsjaren kreeg het Elfstedenkruisje een bijzondere betekenis. Een Elfstedenkruisje was soms het laatste wat ze nog droegen na arrestatie door de Duitsers.
Het is een voorpublicatie uit het boek "Door wilskracht zegevieren" van sportjournalist Jurryt van de Vooren.

Iedereen, die een Elfstedentocht heeft uitgereden, heeft een heldenstatus met als zichtbare beloning het Elfstedenkruisje.

De eigenaar moet er wel heel zuinig op zijn, want er wordt onder geen enkele voorwaarde een replica verstrekt. De enige keer, dat er een uitzondering werd gemaakt, was tijdens de oorlogsjaren. Doordat deze gehonoreerde verzoeken bewaard zijn gebleven bij Tresoar, het archief in Leeuwarden, wist Van de Vooren mooie maar zeer schrijnende verhalen te boek te stellen over Engelandvaarders, onderduikers, evacué's, gevangenen in een concentratiekamp en oorlogsslachtoffers.
In deze ontregelde tijd raad ik dit boek over sport in een veel ernstiger tijdsgewricht van hart aan. Lezen!