Ik kan mij de tijd nog heugen, dat er aan het begin van het seizoen 50 kinderen les kregen van 4 trainers op de binnenbaan. Vanaf de start hadden we het maximum aantal kinderen.
Die tijd lijkt voorgoed voorbij, maar als er weer een keer een Elfstedentocht wordt verreden en een officiële Molentocht, dan hebben we als schaatsvereniging vermoedelijk een luxe probleem: waar halen we de trainers vandaan?
Naarmate het seizoen vordert, komen er steeds meer kinderen bij. Bij de start in oktober begonnen we met 10 kinderen, begin december hadden we het dubbele aantal en nu zijn er zo'n 30 kinderen aanwezig. Er zit dus groei in, zowel in kwantiteit als kwaliteit, want kinderen zijn net sponzen: ze nemen alles op!
Vandaag waren er ook weer een paar proeflessers. Het heeft als nadeel, dat de niveauverschillen steeds groter worden, maar dat nemen we graag voor lief.
Natuurijs is goed voor de schaatssport. Zoals ik in de befaamde winter van 1962-1963 met het schaatsvirus ben besmet, zo vatten er op natuurijs nog steeds kinderen liefde op voor de edele schaatssport. Wat dat aangaat kan de natuur ons een handje helpen.
Als het goed is, neemt de luchtdruk boven Scandinavië de komende week steeds verder toe, zodat we onder de vleugels komen van een Scandinavisch hogedrukgebied.
Dat zou ons wederom op natuurijs kunnen brengen.
Wie weet worden de laatste schaatslessen in maart dan nog drukker....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten