In de bus zat ik naast Kobus Turk, met wie ik tijdens de reis van een uur en een kwartier bijpraatte over van alles en nog wat, maar vooral ook over de afgelopen natuurijsperiode, waarbij Kobus 5 dagen op een boerensloot in Zoeterwoude had geschaatst.
Bij Flevonice aangekomen werden we verwelkomd door dweilorkest "Kleintje Pils".
We moesten echter nog 3 kwartier wachten op deze zwaar bewolkte ochtend. Dit bood de gelegenheid om alvast wat broodjes en een banaan te eten, het toilet te bezoeken en een viertal winterbiertjes van "De koperen kat" te kopen voor thuis.
Voor de officiële opening van de KPN schaatsvriendendag van Fonds Gehandicaptensport begaven Kobus Turk, Kevin Wildschut en Youri Janssens zich met hun immer serieus genomen trainer naar de rand van de ronde van 2,5 kilometer.
Kobus had als eerste zijn schaatsen aan en schreef dit IJVL-kwartet in voor de marathon-clinic. Ik klikte als tweede mijn ijzers onder mijn Salomonsschoenen en stapte het ijs op. Van degene, die de clinic gaf mochten wij van degene, die de clinic gaf alvast een rondje schaatsen nog voor het officiële startschot. Ondanks dat het bijna 10 graden was en je dan op Flevonice meestal geen goed ijs hebt, was dat nu anders.
Het deed me denken aan de Nierstichting Elfstedentocht in 2011. Ook toen hadden we hard en glad ijs onder een flinterdun laagje water. Het was alleen op een aantal stukken hobbelig.
Dat bracht bij mij het verhaal naar boven, dat Henk Distelvelt deze week vertelde over een Leidse slager, die knoeide met zijn vlees. Er was zaagsel in het paardenvlees aangetroffen.
Hij had een hobbelpaard geslacht!
Het tweede rondje reden Kevin, Yoeri en de marathontrainer met ons mee. Hij had genoeg gezien: "Jullie kunnen het verder best zonder mij. Jullie redden je wel."
Voor Kevin en Kobus gold dat, maar Youri had zichzelf na 2 rondjes al opgeblazen. Ik bleef met Kobus en Kevin doorrijden, tot zij na 4 rondjes de baan verlieten om wat te eten en voor een toiletbezoek.
Ik schaatste in eigen tempo door en kwam halverwege het rondje Youri tegen. In een rustig tempo reed ik met hem op en sluipenderwijs gleed ik naar 12 rondjes en Youri naar 10. Kobus en Kevin waren inmiddels ook weer op de baan gekomen en gezamenlijk reden we een paar rondjes, waarna ik met Kevin nog een paar snelle ronden reed, nadat ik de ijzers van de linker- en de rechterschoen verwisseld had.
De slotrondjes reden we rustig, daar er inmiddels zoveel water op het nog goed glijdende ijs lag, dat een val een nat pak op zou leveren. En ijswater is nog steeds maar nul graden....
Terwijl Kobus, Kevin en Youri 14 ronden oftewel 35 kilometer geschaatst hadden, had ik er 4 meer gereden. Met 45 kilometer hobbelen wandelde ik naar de afgesproken vertrekplek, terwijl "Kleintje Pils" een toepasselijk nummer speelde: "Happy together" van "The Turtles".
We waren gelukkig na deze drie uur schaatsplezier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten