"Een Italiaanse priester is echt heel anders!"

Met mijn vrouw fietste ik om half 2 naar de Leidse markt om de wekelijkse vis te kopen. Onze keuze viel vandaag op zalm. Vanaf de markt reden we naar de Lokhorstkerk, waar we om 2 uur repetitie hadden van de Leidse Koorprojecten.
Net als 2 weken geleden begon dirigent Wim de Ru met "Gloria all' Egitto" uit "Aida" van Giuseppe Verdi.

Hoewel we genoeg Gloria's zongen, was Wim nog niet helemaal in de gloria over onze interpretatie van dit lied van Verdi. Er is gelukkig nog tijd en ruimte om ons te kunnen verbeteren.

Daarbij is het wel te hopen, dat de bassen wat trouwer op komen. Vandaag waren maar 10 van de 20 bassen aanwezig. Want in het tweede deel van "Gloria all' Egitto" zit een priesterkoor, waarin van de bassen af en toe wat volume wordt verwacht.

Over de manier, waarop we dat voor het eerst zongen, kregen we te horen, dat we niet zo Nederlands moest zingen: "Een Italiaanse priester is echt heel anders!"


Na de pauze was de beurt aan Gioaccino Rossini. Van deze Italiaanse componist zongen we het "Kyrie" uit "Messa di Gloria".

Het eerste deel van het "Kyrie" was een herhaling van 14 dagen terug, het tweede deel was nieuw. Beide stukken liepen heel aardig.

Dat ging nog niet echt op voor "Cum Sancto Spiritu", maar waar we de vorige repetitie als bassen volledig de mist in gingen, daar hadden we van Wim een paar handige tips gekregen, waardoor we tussen alle snelle riedeltjes toch konden volgen, waar we als koor zaten. Dat is wel zo prettig.