Zomertijd

Vannacht ging de klok een uur vooruit, doordat de zomertijd inging. Voor het zo ver was, konden we terug in de tijd met Koot en Bie, hetgeen weer ouderwets lachen was.

Na zeer vast geslapen te hebben ontbeet ik met mijn vrouw om op de fiets naar het clubhuis van de Leiden Road Runners te rijden. We hadden afgesproken om mee te doen aan de De Hardloopwinkel Roadrunnersloop. Alleen over de afstand hadden we nog geen knoop doorgehakt: 10 kilometer of toch de 15?
Deze loop was al 2 keer uitgesteld. De eerste keer was gepland op 22 januari, toen we heerlijk geschaatst hebben op de Ankeveense plassen.

De uitgestelde loop op 12 februari ging ook niet door vanwege de sneeuw. Veiligheidshalve werd de loop nu op de eerste dag van de zomertijd gepland. En dat klopte, want het was, ondanks een noordenwind, heerlijk zonnig lenteweer. Ideaal loopweer.
Er stonden flink wat fietsen. Ik zette de mijne tegen een boom en wandelde naar de inschrijving. Op weg er naar toe kwam ik Greta de Vries tegen en even later Marjolein Donkerbroek. Dat werd bokspringen als warming-up.

Ik schreef me in voor de 10 kilometer, Hans volgde mijn voorbeeld 5 minuten later. Ik legde mijn vaste trainingsmaat uit, welke strategie ik vandaag in petto had: langzaam maar zeker. Met het dagje LUMC nog vers in het geheugen, wilde ik geen enkel risico nemen. Ik mag sporten, maar wel dusdanig, dat ik de bloeddruk niet omhoog stuw. Die discipline heb ik wel in huis.
We startten samen in de achterhoede en passeerden bij de startstreep wethouder Paul Dirkse, die vermoedelijk het startschot had gegeven van deze Zorg & Zekerheidloop.
In een rustig tempo liepen we naar "Cronesteyn", waar we met de droogtraining van de IJVL al heel wat zweetdruppels zijn kwijtgeraakt. Langs de spoorbaan ging de route via de Elfenbaan naar het Molenpad.

Door Zoeterwoude kwamen we op de Vrouwenweg uit, waar bij de Lammebrug de lopers van de 15 kilometer zich mengden tussen de 10-kilometerlopers. We waren de laatste kilometer ingegaan. Met een tijd van 55.30 hadden we de 10 kilometer in een goed marathontempo gelopen, waarmee we 164e en 165e geworden waren. Normaal zou ik niet tevreden zijn geweest met deze tijd, nu was ik er wel content mee.
Samen met Hans fietste ik naar de Horstlaan, waarna ik over de Velostrada naar huis toe fietste. Ik kon de spieren lekker los fietsen, hetgeen geen straf was op de eerste dag van de zomertijd.