Meteorologische winter op Flevonice

Op 1 december begint de meteorologische winter. Dit jaar begon dat met vorst in het grootste deel van Nederland.

Op klomphoogte kwam het zelfs tot matige vorst.

Kate Bush, vergeet haar niet bij het invullen voor de Top-2000, heeft veel mooie nummers geschreven en gezongen. Op vandaag was "December will be magic again" volop van toepassing.

Na afloop van de dinsdagtraining van de "Krasse knarren" in de Leidse IJshal vroeg Willem van Vliet of ik zin had om mee te gaan naar Flevonice. Daar had ik wel oren naar. Gezien de weersvoorspellingen viel de keuze op zondag. Een gouden keuze.
Om half 9 werd ik thuis opgehaald door Willem, die eerder Luciënne en Edwin Minnee had opgepikt.
Met zijn vieren reden we naar Biddinghuizen, waar we om 10 uur aankwamen. Het was al behoorlijk druk. Na met kortingsbonnen de toegangskaarten gekocht te hebben, konden we met 2 graden onder 0 onze kluunschaatsen aantrekken en onze eerste rondjes van 2,5 kilometer rijden.

Doordat de 400-meterbaan er door technische problemen uit lag, startten we op een ander punt. In het begin reed ik naar mijn gevoel als een oude krant.

Ik werd vrijwel constant ingehaald. Had ik dan gisteren beter niet aan de Sinterklaasloop mee moeten doen? Ik voelde mijn benen wel, maar dat verklaarde het inhalen niet. Ik reed gewoon ruim 20 kilometer per uur op het goede ijs van Flevonice. Binnen het uur had ik 8 rondjes gereden en nam ik mijn eerste korte eet- en drinkpauze.
Intussen had ik mijn draai gevonden en al een rondje of 4 op kop van een klein peloton gereden. Daardoor kon ik goed zien, hoe hard de vrouwen van de marathonploeg van Cenned reden. Als trainer kon ik volop genieten bij het zien, hoe mooi zij in elkaars slag vielen. Een van de moeilijkste onderdelen van het schaatsen.

Kennelijk was een van de dames onder de indruk van mijn manier van schaatsen, want zij viel als een blok voor me. Letterlijk. De rest van de ploeg hield even in en ik verbaas me nog over de snelheid, waarmee de gevallen vrouw, van wie de naam en het rugnummer bij de redactie bekend zijn, weer opstond en zich razendsnel bij de Cenned-marathonploeg aansloot.

Na een tweede korte pauze reed ik nog ruim een half uur met Willem van Vliet. Met 21 rondjes oftewel ruim 52 kilometer begaven we ons met Luciënne naar de kantine, waar ik Eddie Smit tegenkwam. Het is altijd leuk om familie tegen te komen.

Na gezellig bijgekletst te hebben bij een kop snert gingen we weer naar het ijs, waar ik 11 rondjes op kop reed met Willem in mijn kielzog. Edwin Minnee, die de 100 kilometer had volgemaakt, reed nog 8 rondjes mee en maakte wat toto's en filmpjes.

Met 3,7 als maximumtemperatuur stapte ik na 32 rondjes van het ijs. Met 80 kilometer op goed ijs, dat mag ook wel eens gezegd worden, hadden we een heerlijke schaatsdag gehad met heel weinig wind.

We sloten de perfecte dag op Flevonice af met ofwel een warme chocolademelk ofwel een Afflgem Blond.

Dit perfecte begin van de meteorologische winter werd bekroond door prachtige winterluchten met pasteltinten en een mooie zonsondergang als passend slot.