Vrouwenquotum

Vandaag debatteerde de Tweede Kamer over het vrouwenquotum. De stemming hierover werd uitgesteld.

De "Krasse knarren" hoefde daar in de Leidse IJshal geen woord aan vuil te maken. Wij voerden het gewoon in. Daarover hoefden we niet te vergaderen.

De opkomst was met een peloton van ruim 20 schaatsers en een stuk of 7 losse schaatsers groot te noemen, maar waar gemiddeld genomen één vrouw met ons meerijdt, daar waren er vanmorgen 4.

Het begon met de dochter van Wim Klerks, die vrij had van school. Zij bracht de gemiddelde leeftijd meteen een paar jaar naar beneden. Zij opende het eerste blok van 10 rondjes, haar vader nam de tweede 5 rondjes voor haar rekening.

De rest van de piramide van 125 rondjes verliep zoals gebruikelijk. De 5 kilometer reed ik op kop. Het ging na een dip van een paar weken eindelijk weer lekker. Het was een vlakke race met 25 kilometer per uur. In Groningen zouden ze zeggen: "'t Kon minder!"

Dat kon ook gezegd worden van het tweede blok van 15 rondjes. Deze werd met 3 kopvrouwen verreden. Daar deze vrouwen een stuk jonger waren dan de aanwezige mannen en zij een prima tempo maakten, kregen ze te horen: "Een beetje meer eerbied voor de ouderen graag."

De politiek mag dan nog steeds steggelen over het vrouwenquotum, de "Krasse knarren" hebben het allang ingevoerd....