Een van de klassieke meesterwerken van de Franse schrijver Alexandre Dumas is "De zwarte tulp".
Dit boek is ook in stripvorm uitgekomen.
Ook Suske en Wiske gingen achter "De zwarte tulp" aan.
Vandaag zou ik met mijn vrouw en een paar vrienden naar de bloemencollectie van mijn oudste broer Kees gaan kijken.
Het was droog weer na weer een koude nacht met vorst op klomphoogte.
Terwijl mijn vrouw naar "de volkstuin ging, fietste ik naar "De Helianth" in de Herenstraat voor de wekelijkse broodvoorraad voor mijn schoonouders en voor ons. Thuisgekomen bereidde ik me voor op een fietstocht naar de Bollenstreek. Om kwart over 12 was Ada net thuis, toen ik naar Hillegom fietste, waar ik Bas, Nel en Joep ophaalde.
Onderweg zagen we hoe de coronamaatregelen soms uitpakken. Bij een restaurant was "coffee-to-go". Het terras was uiteraard gesloten. De mensen zaten op muurtjes bij elkaar de koffie op te drinken, terwijl zij op het terras meer afstand tot elkaar hadden kunnen houden. Theoretisch klopt het allemaal....
Onderweg was het behoorlijk druk, zowel op het fietspad, de weg als op de bollenvelden zelf, waar veel foto's en selfies gemaakt werden.
Bij mijn neef Eric aangekomen begroette ik mijn zus Annie, haar zoon Hans en haar kleindochter. Als directe familie van Kees zijn we bevoorrecht om dit tulpenparadijs te mogen aanschouwen.
Je kon het zo gek niet bedenken aan vorm of kleur, het was er.
Na de wandeling over de paden tussen de prachtige tulpen en narcissen dronken we een biertje op Ada's verjaardag. Terwijl onze vrienden noordwaarts reden, fietsten mijn vrouw en ik zuidwaarts. De kilometerteller kwam vandaag op ruim 69 kilometer uit na de boodschappen en de mooie rit door de Bollenstreek. Met zoals eerder gezegd als hoogtepunt de zwarte tulp.
Maar er was nog een hoogtepunt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten