ELO

Vanmorgen fietste ik zoals gebruikelijk op donderdagmorgen naar de Leidse IJshal, waar ik met de "Krasse knarren" weer 25 kilometer zou gaan schaatsen. Het was met een peloton van 15 man en een handvol losse schaatsers niet al te druk, maar we konden lekker schaatsen. Het tempo lag niet al te hoog, zodat het peloton veelal bij elkaar kon blijven.

Na de 125 rondjes gereden te hebben, ging ik als een bedelmonnik bij de "Krasse knarren" langs ter bekostiging van de door mij voorgeschoten fruitmand.

Na de koffie en thee, waarbij het schaterlachen niet van de lucht was, fietste ik naar huis, waar ik na een korte douche een uurtje bezig was met het regelen van allerlei zaken rond Bavarian curling.

Ada ging op deze winderige middag naar de volkstuin, ik hing de was op en vertrok naar het Erfgoed Leiden en Omstreken. De afkorting: ELO. Dat deed me onmiddellijk denken aan the Electric Light Orchestra, in de jaren '70 geformeerd door Jeff Lynne en Roy Wood.



Ik was er om een map te bekijken uit de tijd, dat de Ton Menken IJsbaan nog gebouwd moest gaan worden. Met mijn mobieltje kon ik foto's maken van de belangrijkste pagina's van de procedure bij de gemeente Leiden.

Dit speelde in 1975. Het tijdperk waarin ELO furore maakte!