Zo niet in huize Breed, waar ik het op deze Vaderdag moest doen zonder de culinaire kunsten en de poëtische gaven. Daar stond tegenover, dat een lang gekoesterde wens in vervulling ging. Terwijl Ada op de computer wat werk voor school afrondde, mocht ik het bed afhalen, het hele huis stofzuigen en de schone lakens in het trapgat ophangen.
Inderdaad een Vaderdag om nooit te vergeten. Temeer daar op deze eerste zomerdag van 2015 de hemelsluizen vanmorgen behoorlijk wijd open gingen. Voor de tuinen was dat trouwens hard nodig, want alles was kurkdroog.
Na de lunch fietste ik met Ada naar de volkstuin, waar ik aardbeien en doperwten mocht plukken en de planten in de kas water geven, terwijl mijn met groene vingers geboren vrouw broccoli, spinazie en sla oogstte.
Denk niet, dat er alleen groenten op onze volkstuin te vinden zijn.
Maar het mooist van al vond ik toch de lievelingsbloem van mijn moeder en mijzelf, de duizendschoon.
Onder een grauw wolkendek fietsten we naar Ada's ouders, om hen te laten delen in de rijke oogst. Zo beleefden wij de zonnewende van 2015 binnenshuis.
Twee gezellige uren later fietsten we onder een waterig zonnetje weer op huis aan voor een avondmaal, dat grotendeel van de eigen tuin afkomstig was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten