Gisteren leek het wel herfst. Vanmorgen zag ik bij het fietsen heel wat takjes en bladeren op het fietspad liggen. In Zwitserland spreken ze dan van "fällende Blatter".
De wind was vanavond flink geluwd. Het zonnetje scheen en het was een heerlijke avond om te gaan skeeleren. Ik fietste naar de skeelerbaan van Leiderdorp, waar we onder leiding van Tjeerd Siersma een afwisselende training hadden. Na 6 rondjes inrijden kregen we een kwartet Steigerungen van 100 meter met 300 meter uitrijden.
Met het oog op mijn linkerachillespees vond ik het niet erg om wat meer rustig op techniek te rijden. Sommige oefeningen waren behoorlijk belastend, zoals rondjes lopen in de korte bocht. Je bent dan een vol rondje pootje over aan het doen, waarbij er veel druk op je linkerbeen komt. Bij deze oefeningen maakte ik een groot rondje.
Zo liet ik nog een paar oefeningen schieten, waarbij je vrij lang één been belastte, zoals op het rechte eind één skeeler constant op het asfalt houden en met de andere steeds opnieuw zijwaarts afzetten. Een prima oefening, maar nu even niet.
In tweetallen liepen we een aantal korte bochten, waarbij de skeeleraar aan de buitenkant degene, die pootje over deed, vasthield zodat deze beter in de bocht kon hangen. Een prima oefening.
We sloten af met tweebenig slalommen en de traditionele estafette. Wat eigenlijk nooit gebeurt, dat geschiedde vanavond: de twee kaatste rijders kwamen tegelijkertijd over de vage eindstreep.
Na een afzakkertje in de kantine van IJssport Leiderdorp met Jaap de Gorter fietste ik een stuk op met Andrea Landman en Annerieke van der Beek.
Na de frisse woensdagavonden was het heerlijk om eindelijk te kunnen zomeravondskeeleren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten