donderdag 20 september 2018

Een kist met lichtsnoer

Vandaag reisden we af naar landgoed "Beeckestijn" in Velsen-Zuid, waar we afscheid namen van onze unieke vriend Tim de Beer.
In een veel te kleine ruimte vanwege de vele belangstellenden werden een aantal toespraken gehouden, die allemaal dezelfde karaktertrekken en de gezelligheid, die Tim met zich meebracht, aanhaalden. Tim was inderdaad beregezellig!
Daarnaast was hij altijd vol humor en had hij regelmatig geniale invallen op dat vlak.
Door zijn gulle lach van oor tot oor kwam hij er altijd mee weg, als hij eens uit de bocht vloog.
De haren mochten dan verloren zijn, de streken gelukkig nog lang niet!

In een museum vond hij altijd wel een plekje, waar hij even rustig kon gaan zitten....
Deze soms ongelikte beer mocht helaas te kort blijven bij zijn familie en zijn vele, vele vrienden.
Zodoende kunnen we er nooit meer samen op uittrekken met de strijdwagen!
En zullen we het in het vervolg moeten doen zonder zijn heldere tenorstem.
Als een rode draad door zijn leven waren er altijd de lichtsnoeren. Zodra de tent stond, werden deze tevoorschijn gehaald om de boel te versieren.
Het was dan ook niet zo vreemd, dat een vriend rond het overlijden van Tim een droom kreeg, waarin de doodskist was versierd met een lichtsnoer.
Dit idee werd meteen opgepikt en uitgevoerd. Immers: soms geven overledenen nog een boodschap door. Waar anderen het bij kaarsen houden, daar paste een lichtsnoer helemaal bij Tim.
Na de toespraken, gedichten en diavoorstellingen met toepasselijke muziek mochten Bas Warnink en ik samen met 4 familieleden de kist met het stoffelijk overschot naar de ingang van het park dragen tussen een erehaag door. Vooral bij bochten had je soms het idee, dat alle gewicht op jouw schouders drukte.



Met een daverend applaus en met tranen werd deze levenskunstenaar uitgezwaaid op zijn eenzame weg naar het crematorium, terwijl wij binnen elkaar troostten en proostten op onze unieke vriend, die zelfs bij zijn zelf geregisseerde uitvaart nog voor gezelligheid zorgde.
Eén van de spreeksters zei: "Wellicht danst Tim nu tussen de sterren."
Dat mag dan zo zijn, maar hier laat onze vriend wel een grote leegte achter.....

Geen opmerkingen: