Sierra del Sueve

In de berglucht slaap je kennelijk goed. Ik werd om 8 uur wakker. Nu hoorde ik de haan pas kraaien. Hij wist, hoe het hoorde.
Terwijl Ada zich ging douchen, trok ik mijn hardloopschoenen en sportkleding aan om 6 kilometer te gaan lopen. Na 100 meter voelde ik al, dat ik te dik was aangekleed. Ik liep terug naar de boerderij en deed mijn trainingsjack uit.

In zweethemd met lange mouwen en een hardloopshirt liep ik over de stille weg naar de kerk van Anayo. Nu kan niemand zeggen, dat ik met Pasen niet naar de kerk ben gegaan. Dat de kerk dicht was, daar kon ik ook niets aan doen.
Bij de kerk en onderweg kon ik met volle teugen genieten van het prachtige uitzicht op het Piloña-dal, de heuvelrijen erachter en als kers op de taart de besneeuwde toppen van de Picos de Europa daarachter.

Ik vertrok met schapenwolken aan het zwerk en wat zonneschijn, maar bij de kerk van Anayo werd het zwaar bewolkt met donkere wolken. De regen kwam bij de steile afdaling van Anayo. Gelukkig waren er veel bomen langs de stille weg, waarop ik slechts 1 wandelaar ben tegengekomen.

Bij Fuentes aangekomen was het weer droog en toen ik me gedoucht had, scheen de zon alweer.
De koeien werden naar de wei gebracht. Siebe gaf me een stok in handen en posteerde me bij de weg omhoog. Ik moest de koeien tegen houden.
"Geen probleem", dacht ik, tot ik het eerste rund zag verschijnen: een enorme stier!

Ik voelde me net een toreador in de arena, die geen kant meer op kon.

Gelukkig kwamen er al snel koeien en een paar kalveren aan. Dat was geruststellend.

In mijn jeugd heb ik veel cowboytje gespeeld met Frans van Vlimmeren....

Met Ana's neef bracht ik de koeien naar de wei. Althans, dat was de bedoeling. De ingang naar de wei was dusdanig blubberig, dat ik de neef de klus liet klaren. Hij zakte met zijn laarzen tot boven zijn enkel in de modder. Om daar de met mijn schoenen de rest van de vakantie mee rond te lopen, leek mij niet zo'n geslaagd plan en anders zeker geen goed plan in de ogen van mijn vrouw.

Na het werk hadden we om half 11 een smakelijk Paasontbijt met gebakken eieren, chorizo, fruit, warme chocolademelk  en merengue.

We liepen nog even met Ana mee over het erf van de boerderij. Van boven af konden we zien, dat er werk aan de winkel was. Een wild zwijn had een aardappelveld op de moestuin voor een derde omgeploegd.
Met Siebe en Ana gingen we er schrikdraad omheen aanleggen met nog een afzetting van plasticgaas er omheen. Als dat niet helpt, dan zetten we Obelix in.

Nadat het hek was aangelegd, ging ik aardappels rapen op deze bewolkte maar erg lekkere Eerste Paasdag. Het was genoeg voor een maaltijd van 8 personen.
Mijn vrouw was aan het werk op de moestuin en zij genoot met volle teugen. Na het trekken van de koolplanten door Ada bracht ik deze naar de kippen, die er als de kippen bij waren om deze doorgeschoten planten zo ongeveer helemaal te verorberen.

Voor we gingen eten las ik nog een stukje in "Camino", een heerlijk vakantieboek.

In de keuken hadden we op Pascua om 3 uur een heerlijke maaltijd met paella met stukjes varkensvlees en een lapje rundvlees, een salade en als toetje merengue. Om het af te maken hadden we er cider bij.
Om 4 uur vertrokken we met de terreinwagen naar Alto de Llama, waar we een steil en grotendeels onverhard pad op reden om langs diepe afgronden naar Sierra del Sueve te klimmen. Wat was het hier prachtig.

We zetten de auto aan de kant van het pad en wandelden met zijn zessen en de hond Blue door het natuurgebied met prachtige vergezichten.

Het kalkgesteente klom redelijk makkelijk.

Er liepen wat schapen vrij rond en ook koeien met bellen om de nek.

Dit gaf een hoog Edelweiss-gehalte aan deze bergwandeling.

Je zagop een kleine kilometer hoogte heuvelrij naar heuvelrij en daarachter de besneeuwde bergtoppen van 2 kilometer hoogte.

En je kon ook de zee zien liggen, net als Ribadesella. Sierra del Sueve was bij ons totaal onbekend. Wij boffen maar met onze persoonlijke gidsen.

Om een uur of 5 begonnen we aan de afdaling. Wat een prachtige uitzichten had je hier af en toe!
Terug op de boerderij pakten we onze spullen in en na hartelijk bedankt te hebben voor de gastvrijheid reden we over stille weggetjes naar Ceceda. Zo kwamen we door leuke dorpjes en hadden soms fraaie vergezichten.

In Ceceda mochten we Marcos helpen bij het verplaatsen van koeien van de ene wei naar de andere. De spoedcursus "cowboy spelen" hadden we met goed gevolg doorlopen, want de kudde koeien kwam keurig in de uitgekozen wei.
In de schemering reden we door het glooiende land over stille weggetjes naar Nava,vanwaar we over snelwegen richting Aviles reden.

Om 10 uur aten we nog wat brood, terwijl we keken naar de finale van de door Mathieu van der Poel op spectaculaire wijze gewonnen Amstel Gold Race. Aansluitend keken we naar de "Matthäus Passion voor kinderen". Al met al was het een bijzondere Pascua geworden