10 Meiloop

Vandaag had de dag van de marathon van Leiden geweest. Zoals bekend stak het coronavirus een spaak tussen de wielen.

In plaats daarvan was er vandaag als alternatief een 10 kilometerloop op een zelfgekozen tijd en plaats. Zo kon drukte voorkomen worden. Uiteraard gaf ik me direct op voor de Online Leiden Marathon.
De beschikbare app had ik vorige week geïnstalleerd, het wachtwoord en het startnummer had ik vrijdag ontvangen. Het testen lukte niet, maar dat lag vermoedelijk aan de starttijd: 10 uur vanmorgen. Vanaf dat moment zou je de app waarschijnlijk wel kunnen gebruiken.
Om 10 uur zat ik helemaal klaar. Maar wat ik ook probeerde, met geen mogelijkheid lukte het om deze aan de praat te krijgen. Nog even overlegd met een van onze dochters, maar niets hielp. In arren moede vertrok ik om half 11 met het mobieltje in de hoop, dat deze alsnog zou gaan werken als je aan het lopen was.

Daar was op deze Moederdag een lichte aandrang van mijn vrouw voor nodig. Ik zou normaal gesproken veel langer proberen om de app toch aan de praat te krijgen.
Nu is het met Moederdag de bedoeling, dat je moeders werk uit handen probeert te nemen. Ik heb echter niet het idee, dat dit helemaal geslaagd was getuige de opmerking van Ada: "Je houdt me van mijn werk af...."

Nu was mijn inschattingsvermogen vandaag toch niet optimaal te noemen. Na een kilometer hardlopen kwam ik er achter, dat ik te warm gekleed was. Ik liep weliswaar in een korte broek, maar  een zweethemd met daarover een oranje hardloopshirt was net te veel van het goede. Maar ja, als je eenmaal aan het hardlopen bent, dan ga je gewoon door. Dan maar wat meer zweten.

De zeer rustig verlopen 75e Bevrijdingsdag mag dan nog maar 5 dagen geleden zijn, vandaag is het 80 jaar geleden, op 10 mei 1940, dat de Duitsers ons land binnenvielen en het neutrale Nederland de Tweede Wereldoorlog werd ingesleurd.

Door de nabijheid van vliegveld Valkenburg leek het in deze omgeving wel de hel op aarde. Zware gevechten braken uit. Het leek mij dus passend om vandaag een 10 Meiloop te maken.

Het eerste deel van de loop voerde langs het standbeeld "Vrouwenverzet" in de Stevenshof. Via de Haagsche Schouwbrug liep ik naar het monument voor de gevallenen in Mei 1940 bij begraafplaats "Rhijnhof".

Via de Rhijnhofweg liep ik naar de fietsbrug over de Rijn, die Oegstgeest en Valkenburg met elkaar verbindt. Vandaar rende ik zwetend verder naar de 10 Meilaan in Valkenburg.

Zodoende liep ik langs het centrum van het destijds zwaar getroffen Valkenburg.

Er zijn diverse boeken over de hevige strijd met veel slachtoffers geschreven.

De boeken van D. Harff en P. Harff en van Jan Portengen kan deze bibliothecaris van harte aanbevelen. De laatstgenoemde is hier DIGITAAL TE LEZEN.

Langs het voormalige vliegveld Valkenburg liep ik tussen de kassen door naar de Voorschoterweg. Vlak ervoor kwam ik IJVL-trainingsmaat Wim Slootweg tegen. Over de stoep aan de Rijnzijde liep ik naar "Het Haagsche Schouw". 

Onderweg had ik alle tijd om na te denken, ook over de protestdemonstratie tegen de lockdown op 5 mei in Den Haag. Ik had last van plaatsvervangende schaamte. Vooral ten opzichte van de man, die met het bordje liep met de tekst "Gevangen in een vrij land".

Laat deze meneer maar eens een boek lezen over wat onderduiken écht betekent. Vergeleken met de rest van Europa hadden wij een zeer lichte lockdown. We leven nog steeds in een VRIJ land en zijn absoluut niet gevangen. De enigen, die zich dat mogen voelen zijn de mensen in de verpleeg- en verzorgingstehuizen, die al een week of 6 binnen moeten blijven ZONDER bezoek van familie of vrienden. Maar ja, daar is openstelling soms daadwerkelijk een keuze van leven of dood.

Via de rand van de Stevenshof liep ik terug naar huis, waar de app niet gewerkt bleek te hebben, zodat ik de 10 kilometer nog een keer moet gaan lopen met het mobieltje. Ik heb tot 31 mei te tijd op een herkansing van de 10 Meiloop.

De app op ons mobieltje niet, het fototoestel gelukkig wel.