Nulmeting

Het plaatje ziet er heel fleurig uit.

Zo ziet een kletsnatte herfstdag er dus uit. De windsnelheid maakt het plaatje compleet.

Met een combinatie van fikse wind en flinke regen fietste ik om half 9 in regenpak naar de Leidse IJshal. Daar werd ik na de eerdere hoge aantallen kinderen in mijn groep flink ontnuchterd.

Vandaag was het geen "Hosanna" voor mij. Er was voor het eerst een kunstschaatstrainster aanwezig, dus gevoegd bij een opkomst van 55 kinderen, had ik wel een kleinere groep verwacht. Maar toen de groepen ingedeeld waren, was het resultaat nul kinderen.
Bij onderzoeken en in managementkringen is een nulmeting een veel voorkomend gegeven. Maar deze was wel heel letterlijk. Ik stond weer met beide benen op de grond!

Uiteindelijk kwam er 1 meisje opdagen, die al behoorlijk kon schaatsen. Met haar ging ik naar de buitenbaan, waar een vriendinnetje van haar zich bij ons aansloot. Daar een moeder, die rustig op de buitenbaan rondreed, precies de oefeningen kon gebruiken, die ik de meisjes zou laten doen, nodigde ik haar uit om zich aan te sluiten.
Alledrie zetten zij zich af met de punten, een veel voorkomend euvel bij het schaatsen. Dat gold ook voor de jongen en het meisje, die later bij onze groep kwamen.

De meest geëigende oefening om dit tegen te gaan is de clownsstap, waarbij je je been nog hoger optilt dan op de foto hierboven. Het gevolg is, dat je dan automatisch druk op je hiel van je standbeen hebt. Dit wordt bedoeld met "achterop zitten"!
Als je dit doet, dan kun je sturen met je schaatsen.

Zo kun je je schaats na de afzet terugsturen tot het moment, dat je ijzer recht naar voren glijdt. Dan pas kun je zijwaarts afzetten, de meest efficiënte afzet. 
Aan het eind van de les lukte dat uiteindelijk heel aardig. Toch niet gek voor een trainer, die bij de nulmeting de perfecte score had.
Maar ja, de nul houden is ook een hele kunst....