Aanvankelijk was het de bedoeling, dat ik de Henk Hakker Memorial zou gaan lopen, de 30 kilometerwedstrijd van de Leiden Road Runners Club, die ik de afgelopen jaren al diverse keren had gelopen in de aanloop naar de marathon van Leiden.
Maar door een mailtje van Jaap de Gorter deed zich ineens de mogelijkheid voor om van een Alternatieve Keukenhofloop te kunnen gaan genieten. Ik zou vanuit huis de 20 km naar Lisse lopen en dan de 10 km, waarna ik met Jante Vernhout mee terug kon rijden naar Leiden.
Een blik op buienradar beloofde niet veel goeds, maar gelukkig viel het erg mee. Door het stille Leiden, waarbij ik slechts een handvol wielrenners, hardlopers en wandelaars tegen kwam, liep ik onder een grauw wolkendek naar het Groene Kerkje in Oegstgeest om daar onder de A44 door om over de slingerweg bij de Voorhouterweg uit te komen.
Deze weg was erg rustig vanwege wegwerkzaamheden. Het nadeel was wel, dat ik een meter of 400 over de door de lichte regen natte rijplaten moest lopen. Daar deze ijzeren platen een beetje schuin lagen moest ik uitkijken, dat ik niet uitgleed.
Het lopen ging erg makkelijk. Ik liep zo'n 12 km per uur, niet bepaald een marathontempo. Maar ja, als het moeiteloos gaat, dan ga je niet met de handrem op lopen.
Wel voelde ik, dat ik dringend toe was aan de kleine verlossing. Gelukkig was "'t Soldaatje" open, zodat ik niet met samengeknepen billen verder hoefde te lopen.
In de horecagelegenheid, waar regelmatig open podia zijn, nam ik na het toiletbezoek een koude chocolademelk alvorens ik ontspannen verder liep.
Na ruim een kilometer verliet ik de weg nogmaals. Ik ging bij mijn broer Kees langs, wiens tulpenbedden er weer prachtig bij lagen. Na een minuut of 10 genoten te hebben van de vormen en kleuren van de vele soorten oude tulpenrassen, werd het tijd om de laatste 4 km naar het sportcomplex van "De Spartaan" af te leggen. Ondanks 2 keer 10 minuten pauze had ik de 20 km in 2 uur afgelegd.
Bij aankomst op de sintelbaan hoorde ik Teun de Reede luid en duidelijk allerhande aanwijzingen geven voor een goed verloop van Hollen door de bollen.
Na betaling van € 10,-, waarvan een groot deel was bestemd voor de Roparun, mocht ik met startnummer 762 beginnen aan Hollen door de bollen.
Jante Vernhout vertrok met haar zus Sanne om 11 uur voor de 5 km, Jaap de Gorter en ik vertrokken een kwartier later voor de 10 km.
Zodoende hadden we een bliksemstart, maar na 100 meter liepen we weer in een normaler tempo.
Desondanks ging het een stuk sneller dan ik ooit gedacht had na 20 km "warmlopen". Met Jaap in mijn kielzog liep ik door de Bollenstreek langs kleurige tulpen- en narcissenvelden. We liepen vrij voorin.
Het meest bijzondere deel kwam tussen de 3 en de 4 km, toen we 500 meter over een onverhard pad langs bollenvelden liepen. Een plek, waar je normaal gesproken nooit van je leven zou komen.
In het glooiende Keukenhofbos liep Jaap na het bord van 8 km bij me weg. Op de bochtige bospaden was het onmogelijk om nog dichterbij te komen. Niemand is beter in het bochtenwerk dan Jaap. Met een goede eindsprint wist hij 42e te worden in 46.43 op de ruim 10 km.
Even ter vergelijking: met zijn tijd had mijn Elfstedenmaat de vijfde plaats bij de vrouwen gelopen.
Zelf werd ik 46e van de 148 gefinishte mannen in 47.09, een tijd, waarvoor ik vooraf blind zou hebben getekend.
Jante, die 47e geworden was bij de vrouwen op de 5 km, was met 30.09 3 seconden langzamer dan haar zus Sanne. Ze was fris genoeg om nu als fotograaf op te treden.
En ze was ook fris genoeg om ons thuis te brengen met haar auto. Thuis douchte ik me alvorens na 4 boterhammen gegeten te hebben op de fiets te stappen om de spieren los te trappen.
Ik fietste naar de volkstuin, waar Ada druk in de weer was. Zelf hield ik liever de zondagsrust in ere....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten