En om u meteen uit de droom te helpen. Ondanks haar gelijkluidende naam zingt Suzi Quatro er niet in mee.
Om 6 uur moesten wij in de Petruskerk aan de Lammenschansweg aanwezig zijn.
Om kwart over 6 zou de generale repetitie met Opus Cuatro beginnen. Nou, dat viel toch wel enigszins tegen. Sommige stukken gingen een stuk sneller, dan we gewend waren van de repetitie en de oefen-cd.
Na de koffie en de thee gingen we met het koor op het koor zitten. Met zicht op de volle kerk onder ons en op het kwartet, dat de sterren van de hemel zong. Wat een stemmen! Ze konden er alles mee, van breekbaar tot zeer krachtig. Voor de pauze zong Opus Cuatro vooral a capella.
Het blok voor de pauze werd besloten door een serie negro-spirituals, die zeer bekend waren.
We liepen buitenom naar onze "kantine", waarna we ons na wat gedronken te hebben onder ons publiek begaven. Na met een paar bekenden gesproken te hebben zochten we ons koor weer op om naar het meer gevarieerde tweede gedeelte te luisteren. Opus Cuatro begeleiddde zichzelf met Argentijnse traditionele instrumenten, waardoor het geheel gevarieerder was.
Uiteindelijk brak het moment aan, dat wij het altaar, pardon, het podium mochten betreden.
Geheel in het zwart met een klein rood accent kwamen we aan met de partituur van de Misa Criolla.
En wat het is, zal altijd een raadsel blijven, maar ineens lukte alles. De uitvoering ging veel beter dan welke repetitie dan ook!
Alleen het afsluitende "Aleluia" uit de Misa por la Paz y la Justicia ging te gejaagd. Het ging niet slecht, maar het kon beter.
Als toegift zongen we een gedeelte uit het "Gloria" nog een keer. Zeer aanstekelijke muziek. Je hebt de neiging om erbij te gaan dansen.
Na geholpen te hebben met het opruimen van het gehuurde podium en de klapstoelen namen we een welverdiend afzakkertje voor we om half 12 op huis aan fietsten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten