Kampioensrace

Een kwartier na de geplande vertrektijd vertrok ik van huis om naar Hans Boers te lopen. Ik liep naar station De Vink en vandaar over de Velostrada naar Voorschoten. Hier kwam ik er achter, dat ik was vergeten mijn compressiekousen aan te trekken.
Nu bestaat de neiging om je daardoor van de wijs te laten brengen. Gepokt en gemazeld als ik ben op het gebied van lange afstanden deed ik dat niet. Zonder compressiekousen ga je je kuiten inderdaad sneller voelen. Maar ja, een mens groeit nu eenmaal door pijn. Dat geldt in ieder geval voor de spieren!

Je moet je als sporter niet afhankelijk maken van het materiaal. Dan gaat het bijgeloof worden: als ik dit of dat niet aan heb kan ik niet presteren. Dan heb je bij voorbaat al verloren....op het mentale vlak.
Ik bleef derhalve in hetzelfde tempo doorlopen langs het spoor om bij Rosenburgh over een slingerend bospad naar de Veurseweg te rennen.

Zo kwam ik 10 minuten te laat bij Hans aan....
Na een toiletbezoek liepen we samen naar de Kniplaan, waar nu eindelijk goed skeelerasfalt ligt, om ter hoogte van de Vogelplas langs de Vliet naar de Vlietlanden te lopen. Onderweg hadden we het over het nakende kampioenschap van Ajax. Bij een overwinning op F.C. Den Haag en puntverlies van Feyenoord bij PSV zou het al zo ver zijn.
In Rotterdam zullen ze zich nog wel eens achter de oren krabben over de slechte seizoenstart met 3 keer verlies op rij. Precies de punten, die ze bij Feyenoord te kort komen om nu koploper te zijn.
Nu we het toch over Rotterdam hebben: vandaag werd daar de marathon gelopen, waarbij de winnaar Kipchoge er precies 2 uur en 5 minuten over deed, ongeveer 2 keer zo snel als het tempo, dat we samen aanhielden bij mijn halve marathon en Hans bij zijn training van 17 km. Zaterdag loop ik de tweede 30 km, terwijl Hans me 20 km begeleidt door de duinen.

Langs de ijsbaan van Voorschoten liepen we naar de Velostrada, waarbij we ieder ons weegs gingen. Ik had de ruim 21 km net binnen de 2 uur gelopen. Thuis gekomen kon ik luisteren naar de net niet volbrachte kampioensrace van Ajax.
Wat dat aangaat deed Niki Terpstra het in Parijs-Roubaix een stuk beter. Voor het eerst sinds 2001 won een Nederlandse wielrenner een klassieker. De klasbak Terpstra wist tenminste, hoe hij een kampioensrace goed af moest ronden!