Daar ik in mijn jeugdjaren leraar geschiedenis wilde worden, heeft dit prachtige vak altijd mijn voorliefde behouden, ondanks dat er niet bepaald een groot pedagoog in mij school. Als ik op vakantie ga, lees ik graag over de historie van die streek. Vooral de bijzondere verhalen spreken mij aan. En vergis u niet, vrijwel iedere streek heeft deze.
Toen ik vorig jaar op mijn werk in de bibliotheek het tijdschrift Op pad zag liggen, nam ik het in de pauze meteen ter hand vanwege het verhaal over de Frontlijnfietsroute.
En daar het dit jaar een eeuw geleden is, dat de Eerste Wereldoorlog uitbrak, stond voor mij als een paal boven water, dat we deze zomer de Frontlijnfietsroute zouden gaan fietsen.
Maar ja, Ada had heel andere ideeën over de zomer van 2014. Op zich was er nog geen noodzaak om in navolging van andere fietsers of het alternatief van mijn Ada vast te leggen. Bij de meeste fietsvakanties kun je gewoon van huis uit vertrekken of de fiets in de trein meenemen naar de grens van Nederland en vandaar uit wegfietsen.
Nu was ik, om mij geheel in de geest van de Frontlijnfietsroute te spreken, niet van plan om mij snel gewonnen te geven, temeer daar de loopgravenoorlog ook tal van bijzondere verhalen heeft opgeleverd.
Maar zoals zo vaak in het leven: het loopt altijd net wat anders dan je in je gedachten had. Bij mij kwam dat door een artikel in het Leidsch Dagblad van afgelopen woensdag over de westhoek van Vlaanderen, waar in de Eerste Wereldoorlog 4 jaar lang het front dwars doorheen liep. Komend jaar worden alleen al in deze streek een half miljoen toeristen verwacht.
Dat is niet wat ik tijdens een fietsvakantie op wens te zoeken. Ada en ik ontlopen graag het massatoerisme onder het motto: "Mijdt de meute!"
Deze fietsroute komt een ander jaar wel aan de beurt. Nu loopt de Frontlijnfietsroute loopt deels parallel aan de Groene Valleien fietsroute, die Ada en ik in 2009 gefietst hebben.
Nu wil het toeval, dat vandaag deze fietsreisgids van de tocht dwars door Noord-Frankrijk via interbibliothecair leenverkeer was binnengekomen voor een klant, terwijl ik net een half uur eerder een andere klant aan de balie had geholpen, die vertelde, dat ze komende maand in de omgeving van Ieper met haar man rond ging fietsen. Haar man was altijd zeer geïnteresseerd in geschiedenis en zij wilden het Vlaamse deel van de Frontlijnfietsroute doen.
Dat boek hebben we niet in de collectie, maar we hebben wel een redelijk alternatief: "Velden van weleer".
Voor Ada en mij geldt: de "Velden van weleer" komt nog wel een keer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten