Je hebt ook woorden, die een tegenstelling in zich dragen. Zo kregen de leven van de IJVL een uitnodiging voor een dooifeest. Net of het voor schaatsers een feest is als het gaat dooien.
Desondanks begaf ik me vanmiddag naar de skeelerbaan in Leiderdorp, waar een veertigtal IJVL-leden in het zonnetje een genoeglijke namiddag hadden.
De jeud werd in twee teams ingedeeld, net als de volwassenen. Onderling moesten ze het in een spelcircuit tegen elkaar opnemen.
Henk Broekzitter en ik moesten als teamleiders ouderwets poten, zoals we dat vroeger op het schoolplein deden. Om beurten mochten we iemand voor ons team uitkiezen.
We begonnen met pedalo's. Het ziet er makkelijk uit, maar is toch nog lastig. We waren op dit onderdeel aan elkaar gewaagd met onze teams.
Met steltlopen namen we een voorsprong, die we in het tweede deel weer verloren. De finaleronden wonnen we met overmacht door Sjaak Stuijt.
Met het skilopen in viertallen was het team van onze tegenstander duidelijk sneller.
Met touwtrekken was team Breed tot tweemaal toe beter dan team Broekzitter, waarna we met schaatsplanken een voorsprong namen. Maar ja, vorige week heb ik bij de Leidato flink op dit onderdeel kunnen oefenen.
Daarna werden de diverse wisselbekers en de p.r.-bokaal uitgereikt voor de jeugdkampioenen van de IJVL van het afgelopen schaatsseizoen.
Met pannekoeken en blokjes kaas vulden we onze magen, waarna ik als een soort ultieme finale van Henk Broekzitter verloor bij het kipvangen.
Het in teams tegen elkaar strijden verhoogde het saamhorigheidsgevoel, terwijl het de mogelijkheid bood om de tegenstander goedmoedig te jennen: "Gerard Snel, ik hoor net, dat je je moet melden bij de dopingcontrole."
Het was ondanks de vrij matige opkomst een gezellige namiddag. De thuisblijvers hadden ongelijk. Om kwart over 7 fietste ik met Walter Boon terug naar de Stevenshof. Wie weet komen we elkaar morgen nog tegen bij de Braassemloop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten