Deze zie je langzaam maar zeker ondieper en kleiner worden. Wat dat aangaat is het letterlijk en figuurlijk een neerslag van de neerslag van de afgelopen maanden. In december en januari zag je de waterplas vrijwel dagelijks groeien.
Al 3 zachte tot zeer zachte winters op rij heb ik gehoopt hier toch nog een dagje te kunnen schaatsen op natuurijs, maar verder dan staan op het ijs aan de rand van de plas van 200 bij 200 meter kwam ik niet. Voor schaatsen was het te dun.
Nu wordt het voorlopig weer een niemandsland. Er zijn stukken Oegstgeester Onlanden, die veranderen in drijfzand. En daar wil je natuurlijk niet in terecht komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten