Aanpassen

Schaatsers hebben, zeker op natuurijs, een behoorlijk groot aanpassingsvermogen nodig. Je hebt te maken met wisselende weersomstandigheden en de "weg", waarover je je voortbeweegt is niet bepaald vrij van oneffenheden.

Daarbij helpt het, als je over een behoorlijke dosis souplesse beschikt.
Vandaag kwam deze eigenschap me goed van pas. In het algemeen bereid ik de schaatstraining voor de Buitenschoolse sport en die voor de IJVL zeer efficiënt voor. Beide groepen lijken aardig wat op elkaar, zodat ik kan volstaan met één lesvoorbereiding voor 2 groepen.

Het eerste uur besteedde ik aan remmen, slalommen, de glijstart en diep zitten. Het was de bedoeling, dat ik met deze oefenstof op herhaling zou gaan.

Dat liep een tikkeltje anders. Er waren beduidend minder kinderen dan vorige week vrijdag. De groep van Hans Post bestond uit 9 kinderen, die van Dirk Zwitser en mij uit slechts 2. Nu is het natuurlijk goed om kinderen af en toe individuele aandacht te geven, want het komt hun schaatstechniek ten goede. Maar om dat nou de hele training te doen...
We sloten ons aan bij de groep van Hans, die een les over de bochtentechniek had voorbereid.

Als inleiding volgden er diverse balansoefeningen op het rechte eind, die gevolgd werden door balansoefeningen in de bocht, het glijden op 1 been in de bocht en tenslotte kwam het pootje over. Hoewel het bij de meesten voor verbetering vatbaar was, zag het er toch al snel redelijk uit.

We eindigden de schaatsles met stoelendans met pilonnen en w.c.-tikkertje. Met druk zetten zat het dus wel goed. Met aanpassen trouwens ook.