Mijn vrouw en ik zouden vandaag helpen bij een verhuizing. We fietsten naar het station van Leiden met een omweg, want de busbrug naar het Morskwartier is tot 8 november afgesloten. Met tram en metro reisden we verder naar de plek, waar het sjouwwerk plaats zou gaan vinden.
Nu hebben oude studentenflats niet allemaal een lift. Dat betekende spullen 2 trappen omlaag zeulen en netjes in de gehuurde bus opstapelen, zodat het niet kon gaan schuiven. Toen om 12 uur de wagen vol was, gingen we met zijn vijven eten in de keuken van de studentenflat.
Daarbij kwam ook de citroengeranium, die mee moest, ter sprake. Deze plant werkt redelijk goed tegen de muggen.
Bij het weggaan kreeg ik, zittend op de bijrijdersstoel, de doos met de geraniums in handen gedrukt.
"Zo", zei ik: "Nu kan deze 60-plusser achter de geraniums zitten."
Nauwelijks had ik dit gezegd of op de autoradio kwam een vrouw, die zei dat haar 80-jarige vader nu achter de geraniums zat....
Dat deed ik bepaald niet, toen we op de plek van bestemming aangekomen waren.
Ik mocht alles naar boven tillen. Maar er was wel een variatie. De helft mocht naar de eerste verdieping, de andere helft naar de tweede. De klimkilometers zorgde ervoor, dat ik vandaag behoorlijk liep te zweten, mede dankzij de vele kilo's, die eerst omlaag en later omhoog gesjouwd moesten worden. Het was kortom, niet eens zo'n gekke training met het oog op de Zevenheuvelenloop.
De puntjes werden op de i gezet, toen ik na thuis pannenkoeken gegeten te hebben, naar het station van Leiden liep. Ik moest mijn fiets immers ophalen. Die 5 kilometer lopen en 5 kilometer fietsen waren net dat beetje extra voor de geraniumsjouwer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten