De zon scheen aan een onbewolkte hemel. Om half 10 zaten we aan een vrij uitgebreid ontbijt. Nadat de laatste eieren waren weggewerkt, ruimden we alles weg.
We zouden vandaag weer vertrekken bij "De Niezinghoeve".
Afgesproken werd, dat we lunchpakketten klaar zouden maken en bij de hunebedden van Havelte zouden lunchen.
Na op het zonnige terras koffie en thee gedronken te hebben, kregen we te maken met de karakteristiek van dit Paasweekeinde. Van het ene moment in de zon zaten we op het andere moment in de hagel. 't Kan verkeren!
In de keuken verdeelden we de restanten van de voorraad voedsel en drank voordat we vertrokken. Ada en ik reden vanaf Ruinen door een gevarieerd landschap naar Havelte. We hadden slingerende landwegen, bossen, akkers en weilanden en op een gegeven moment zelfs een veld vol tulpen.
We kwamen langs een Solex-verhuurder. Niet veel later werden we tergend langzaam ingehaald door een paar bejaarde mannen, die een helm droegen en gekleed waren in lange leren jassen. Teneinde problemen achteraf te voorkomen vroeg ik veiligheidshalve: "Bent u van de Hell's Angels of van No Surrender?"
Vanaf Uffelte was het klimmen en dalen door bossen en over heidevelden, voordat we bij de twee hunebedden van Havelte aankwamen. De regenbroeken, die we bij Uffelte hadden aangetrokken door de regenbui, konden weer uit. We zaten op een bank wat te eten, toen we Tim en Sheila zagen lopen.
De rest was nadat het begon te regenen al naar huis vertrokken.
Na nogmaals afscheid te hebben genomen, fietsten we via Darp en Nijeveen naar Meppel, waar we de stoptrein naar Zwolle namen. In de stoptrein naar Utrecht zat een stel giechelmeiden luid en duidelijk te vertellen over hun verliefdheden met vragen als "Heb je met hem gezoend?"
De fietsruimte werd steeds voller. In de Domstad moesten we overstappen op de trein naar de Sleutelstad. In de kleine ruimte bleken 3 gewone fietsen en 2 racefietsen te passen.
Bij het uit de trein stappen kwamen we Paul en Andrea tegen, met wie we nog even bijpraatten over het wel en wee. Daarna fietsten we naar huis, waar de dagteller op ruim 38 kilometer stond. Het Paasweekend Drenthe zat er op. Het smaakt naar meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten