Eind maart was deze expositie geopend door voormalig topschaatser Jan Bols, die vooral bekend is geworden door de diskwalificatie door het twee keer rijden van de buitenbocht.
De binnenkomst van deze 9 zestigers ging niet geheel onopgemerkt voorbij. Tim vroeg, of er ook studentenkaarten waren. De cassière lag al in een deuk, toen ik ook een duit in het zakje deed.
Verwijzend naar de leus "Liever langharig dan kortzichtig" was mijn vraag: "Als je vroeger lang haar had, krijg je dan ook korting?"
Op de museumjaarkaarthouders na moesten we het volle pond van € 7,- betalen. Maar het was het dan ook dubbel en dwars waard. Het was een feest van herkenning. Van alles uit onze jeugd passeerde de revue.
De opstand van de boeren onder leiding van boer Koekoek kwam langs, alsmede beelden van de eerste ruimtevaarders en bepalende historische gebeurtenissen zoals de bouw van de Berlijnse muur.
Maar het mooiste vond ik de sporthoek met beelden van de legendarische Elfstedentocht van 1963, het Olympisch goud van Anton Geesink met judo en Ada Kok bij het zwemmen, de internationale doorbraak van Ajax en de winst van Jan Janssen in de Tour de France.
Via etalagepoppen werd uitgebeeld, hoe iemand uit een wak werd gehaald middels een touw. Een schaatser op Friese doorlopers stond erbij te kijken.
Een stukje verderop stond een Puch met een hoog stuur met daarbij een paar hippies in vol ornaat.
In de hoek was een kroeg met een paar mannen met grote snorren en een asbak vol peuken. Ook stond er een flipperkast en een jukebox, waaruit achtereenvolgens deze muziek schalde.
In een korte tijd een aardige dwarsdoorsnede van de uiteenlopende muziekstijlen uit die tijd.
Als afsluiting van het bezoek bekeken we in een kleine bioscoop met 6 stoelen een film over de jaren '60 met een voor ons onbekende overstroming in Tuindorp Oostzaan en een liedje van Lucille Starr.
Nog voor de film was afgelopen, werden we verzocht "De Wemme" te verlaten. Het was sluitingstijd. We reden weer terug naar Hees.
Daar utterden we nog wat, voordat Bas de spaghetti met tonijn en kipfilet klaarmaakte. Als toetje was er tiramisu.
Na de maaltijd gingen we zingen. Het was een lied over een ei met drie deuken, maar degenen, die het meest in een deuk lagen, waren we zelf.
's Avonds speelden we het inmiddels traditionele Keezbord met zijn negenen. Het was een spel met wisselende kansen. Bas had in mum van tijd 3 pionnen binnen, maar kwam daarna niet meer in het spel voor. Het werd een fotofinish, maar uiteindelijk wisten de giecheldames Ada en Sheila samen met Tim de rest de loef af te steken.
Geheel in stijl sloot ik deze avond af met een Paasij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten