Een gat in de dag slapen

 Je kunt nog zo veel plannen maken, meestal loopt het toch anders, dan je van tevoren had bedacht. Het was bekend, dat het vandaag bloedheet zou gaan worden. Het kwam dan ook goed uit, dat onze kleinzoon, die 2 nachtjes zou komen slapen, gisteren om half 9 al naar dromenland was vertrokken.

Het plan was, dat we vanmorgen vroeg met hem naar het speeltuintje in de buurt zouden gaan. De speeltoestellen staan in de volle zon. Onze kleinzoon dacht er een tikkeltje anders over. Hij sliep een gat in de dag. Om kwart over 10 werd hij pas wakker na bijna 14 uur slapen. Zo slaapverwekkend is zijn opa....

Ons hele plan lag dus aardig in duigen. Mijn vrouw moest nog op boodschappen uit, dus zij fietste naar de Leidse binnenstad. Ik kuierde met Faas naar het dichtstbijzijnde speeltuintje. Ik voelde even aan het ijzer van de glijbaan. Hem er van af laten glijden zou in de buurt komen van kindermishandeling.
We wandelden dus maar door naar de kinderboerderij. In het warme weer lagen vooral de schapen languit in het gras. Alleen de geiten waren actief. 

Doch plotsklaps was alles anders. Alle dieren kwamen onze kant bij de ingang van de kinderboerderij opgerend. Het raadsel was weldra opgelost. De beheerder van de kinderboerderij was net aan komen rijden met zijn auto. De dieren herkenden het geluid. Een andere vorm van de Pavlov-reactie.

Het was prachtig om te zien, hoe alle dieren op de ruif afstoven, toen deze gevuld werd. Ook ongenode gasten lieten zich deze maaltijd niet ontnemen. Tientallen kraaien meldden zich.

Na dit feestmaal voor de dieren wandelden we terug naar huis, waar ik de fiets pakte en met onze gast naar de Maaldrift reed. Op het doodlopende weggetje, waar ik het afgelopen jaar veel heb hardgelopen, fietste ik met mijn kleinzoon heen en weer. Hij kon kijken naar de koeien, paarden, schapen en een paar geiten in de weilanden. De omgeving was landelijk, zelf waren we landerig.
Toen Ada terug kwam uit de stad, lunchten we binnen. Buiten was het zinderend warm.

Nu was het mijn beurt voor een winkelbezoek in het centrum van Leiden. Ik kan u verzekeren, dat er aangenamer dagbestedingen zijn dan het fietsen met tropische temperaturen.
Bij terugkomst ging oma naar de volkstuin. Het kon niet anders, want er moest het een en ander gehaald worden voor het avondmaal. Opa ging met zijn kleinzoon op de fiets naar "Ter Wadding" om een uur in dit kleine bos te wandelen. Spelen met takjes en steentjes slokte aardig wat tijd op.

De avondmaal nuttigden we in de tuin. In de schaduw uiteraard.

Na het toetje werd het kinderbadje in de tuin gezet, waar onze kleinzoon lekker schoon kon worden en afkoelen tegelijk. Een probaat middel. Na een paar prentenboekjes te hebben voorgelezen, viel hij om 8 uur als een blok in slaap.  

Nu was het mijn beurt om naar de volkstuin te fietsen. Van half 9 tot half 10 gaf ik water bij de planten, die dat nodig hadden, Dat waren er heel wat!

Het was nog behoorlijk warm en windstil, toen ik in de avondschemering naar huis fietste.