woensdag 26 augustus 2020

Voor een man, die de hele dag in een bibliotheek werkte, leek hij heel sportief

 Aanvankelijk wilde ik het blogstukje "Tunnelvisie" noemen. Na het hoogtepunt van de storm, die vannacht aardig tekeer ging aan de kust, fietste ik vanmorgen om 8 uur naar de Hoofdbibliotheek toe.

De fietspaden naar Katwijk waren bezaaid met takjes en af en toe echte takken, die je liever niet op je hoofd krijgt. Ondertussen moest ik aardig wat kracht zetten tegen de wind in. Vooral in de twee tunnels, die ik vanmorgen passeerde, was het flink raak. Het leek wel een windtunnel.

Dit deed mij denken aan het effect van tunnels, waardoor je weerkundige afwijkingen krijgt. Jos Drabbels verwoordde dat vorige week maandag na de droogtraining van de IJVL heel scherp: "Tijdens de hittegolf voelde het in de tunnel koel aan, nu het kouder is, voelt het in de tunnel warm aan."
Het bleef de hele dag doorwaaien. 's Avonds stond er nog steeds windkracht 6. 

Bij het rondje langs de filialen met de biebauto en bij het fietsen van de Hoofdbieb naar Rijnsburg en van Rijnsburg naar huis, kreeg ik ook diverse kleine buien over me heen.

Denk echter niet, dat het de hele dag kommer en kwel was.

Er was absoluut licht aan het eind van de tunnel. En meer dan dat!
Ik nam 's ochtends in filiaal Hoornes/Rijnsoever boeken uit de kratten in, die ik zelf gesjouwd had. Daarbij zaten diverse reserveringen. Uit de printer kwam een bon met de naam van de klant erop, die ik dan op een willekeurige plek in het boek stopte. 

Voor een bibliothecaris is dit een routinehandeling. Dat deed ik ook met het aangevraagde "Land van belofte" van Lynn Austin. 

Niet bepaald het soort genre, dat ik het eerst zou gaan lezen. Toch werd mijn oog onwillekeurig aangetrokken, toen ik bij pagina 167 de reserveringsbon in deze christelijke historische roman deed, om de bovenste zinnen te lezen. Tot mijn stomme verbazing, was de eerste zin, die ik las, de volgende was: "Voor een man, die de hele dag in een bibliotheek werkte, leek hij heel sportief."
Hoewel ik mezelf helemaal herkende in deze volzin, spreekt uit deze zin ook onzin en een tunnelvisie. Net alsof je als bibliothecaris niet tegelijk heel sportief kan zijn. 
Integendeel!


Geen opmerkingen: